• პრესკონფერენცია ქართველი და უცხოელი ჟურნალისტებისათვის. 23.02.91

♥ ზვიად გამსახურდია – Zviad Gamsakhurdia

 

 

საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესი საბჭოს თავმჯდომარის ბატონ ზვიად გამსახურდიას პრესკონფერენცია ქართველი და უცხოელი ჟურნალისტებისათვის

 

1991 წლის 23 თებერვალს შედგა საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესი საბჭოს თავმჯდომარის ბატონ ზვიად გამსახურდიას პრესკონფერენცია უცხოელი ჟურნალისტებისათვის.

 

ჯემალ ნინუა (გაზეთი „რესპუბლიკა“) – ბატონო ზვიად, ასი დღე შესრულდა, რაც ქართველმა ხალხმა თავისი ნებით ხელმძღვანელად აგირჩიათ. რისი თქმა შეიძლებოდა განვლილ პერიოდთან დაკავშირებით დღეს. რამდენად გამართლდა თქვენი პოლიტიკური პროგნოზები და როგორ გესახებათ საქართველოს რესპუბლიკის მომავალი ამ განვლილი პერიოდის გათვალისწინებით?

– უნდა მოგახსენოთ, რომ პირველივე დღეებიდან ცხადი გახდა, რომ ამ პროცესებზე, საქართველოში მიმდინარე პროცესებზე არის ძალზე მწვავე რეაქცია ცენტრისა. შეიძლება ითქვას, ცენტრმა პირდაპირ გამოგვიცხადა ომი – ომი ყოველგვარი საშუალებებით – ბლოკადით, კერძოდ, ენერგეტიკული, სასურსათო და ყოველგვარი სახის ბლოკადით, შინაგანი დესტაბილიზაციით. აქ – თავისი აგენტურის მობილიზებით და ჩვენს საწინააღმდეგო აქციების გაძლიერებით. ეს სავსებით აშკარაა. ყოველ ნაბიჯზე ვაწყდებით თითქმის სამოქალაქო ომის სიტუაციას, განსაკუთრებით სამაჩაბლოში. ასეთ პირობებში ყველაფერი ის, რასაც ჩვენ ვგეგმავდით ხალხის საკეთილდღეოდ, სოციალური და ეკონომიკური პირობების გაუმჯობესებისათვის, მშვიდობის დამყარებისათვის რესპუბლიკაში, ძალზე ძნელად მიმდინარეობს, იმიტომ, რომ იმპერია მობილიზებულია საქართველოს წინააღმდეგ, განსაკუთრებით – მისი პროპაგანდისტული მანქანა და ეს ძალზე შორს მიმავალ შედეგებსა და მიზნებს ისახავს. სამწუხაროდ, უნდა ითქვას, რომ ჩვენი საზოგადოებრიობის ნაწილი მხარში ამოუდგა ამ იმპერიულ ძალებს და მათთან ერთად ცდილობს დესტაბილიცაზიის შექმნას და ყოველნაირად გვიშლის ხელს ქართველი ერისათვის სასიკეთო ძვრების განხორციელებაში. ჩვენი საპარლამენტო მოქმედება, მოგეხსენებათ, მიმართულია ჩვენი ერის ინტერესების სამსახურისაკენ, საქართველოს დამოუკიდებლობის აღგენისაკენ, მაგრამ ეს არის სწორდ ის, რაც არ აწყობს ცენტრს და ამავე დროს, არ აწყობს ჩვენი საზოგადოების გარკვეულ, გადაგვარებულ ნაწილს, მაფიოზურ ძალებს, კორუმპირებულ ძალებს და ფსევდოოპოზიციას. აი, ასეთი ვითარებაა საქართველოში. შეიძლება ითქვას, რომ ძალზე სერიოზულად გვიშლიან ხელს, ასე, რომ ჯერჯერობით რეალური, სასიკეთო ძვრები არ შეიმჩნევა და არ არის სახარბიელო თუ ყოველივე ასე გაგრძელდა.

– ბატონო ზვიად, გაზეთ „იზვესტიაში“ გამოქვეყნდა საკავშირო უმაღლესი საბჭოს დადგენილება სამხრეთ ოსეთთან დაკავშირებით. თუ შეიძლება რამდენიმე სიტყვა და კიდევ ერთიც, საკავშირო პარლამენტსა და რუსეთის პარლამენტს შორის ამ საკითხთან დაკავშირებით სხვაობაა…

– მოგახსენებთ, ეს დადგენილება არის ყოვლად არაკომპეტენტური და უკანონო, ვინაიდან საგანგებო წესების გამოცხადება სამაჩაბლოს მთელ ტერიტორიაზე არ წყვეტს ცხინვალის პრობლემას, არ წყვეტს ოსი ექსტრემისტების ალაგმვის პრობლემას. ეს იქნება მიმართული ქართველი ერის წინააღმდეგ. ეს იქნება განმტკიცება ოსი ექსტრემისტების პოზიციებისა. გარდა ამისა, ამან შეიძლება გამოიწვიოს კონფლიქტის ესკალაცია მთელს საქართველოში, სადაც კი ოსები სახლობენ. მოგეხსენებათ, ასეთი რაიონები ძალზე ბევრია. ჩვენ ეს ვუთხარით აქ ჩამოსულ მინისტრთა საბჭოს თავმჯდომარის მოადგილე ვორონინს. ყველაფერი ეს ავუხსენით, დავუსაბუთეთ, იგი, თითქოსდა მართლაც შეფიქრიანდა, მაგრამ ამის შემდეგ რა პოზიციას დაიჭერენ, არ ვიცით. ის წავიდა შემდეგ ცხინვალში და ახლა ისევ მოსკოვში გადაფრინდა. მაგრამ, მთავარი, რაც ჩვენ უნდა ვიცოდეთ, და სჯობია ვიცოდეთ სიმართლე, ვიდრე თავი მოვიტყუოთ, ისაა, რომ ე.წ. სამხრეთ ოსეთის კონფლიქტი არის სინამდვილეში ცენტრისა და ოსი ექსტრემისტების ომი საქართველოს წინააღმდეგ. ეს არავითარი ეთნიკური კონფლიქტი არ არის.. ესაა ცენტრის სადამსჯელო ოპერაცია, რომელიც მიზნად ისახავს მთელი ტერიტორიის ჩამოცილებას საქართველოდან. ეს უკვე იგეგმება. აი, ახლა მოგვივიდა წინადადება, რომ სამ დღეში შემოვიღოთ საგანგებო მდგომარეობა. ჩვენ ამას, რასაკვირველია, არ გავაკეთებთ, ამის შემდეგ, ალბათ, პრეზიდენტის ბრძანებულება გამოვა, რომელიც ჩვენს გარეშე შემოიღებს საგანგებო მდგომარეობას და როგორც ეს ყარაბაღში მოხდა, მოახდენს მთელი ამ ტერიტორიის იზოლირებას საქართველოსაგან. ეს იმას ნიშნავს, რომ მთელი ეს ტერიტორია დაკარგული იქნება საქართველოსათვის. აი, მიზანი ცენტრისა, რომელისთვისაც იგი იბრძვის ყოველნაირი საშუალებებით. მოხდა დეზინფორმირება საზოგადოების გარკვეული ნაწილისა. ეს იქნება, რასაკვირველია, კატასტროფული შედეგი. ჩვენ, რა თქმა უნდა, ამას პასუხის გარეშე არ დავტოვებთ. იქნება ქართველი ერის ძალზე მწვავე რეაქცია. ვიმეორებ, ცენტრის გეგმაა სამაჩაბლოს ჩამოცილება საქართველოდან. აი, ესაა მათი მთავარი მიზანი. რაც შეეხება საბჭოთა კავშირის უზენაეს საბჭოს, იქ რა ძალები ბატონობენ, ეს ყველასათვის კარგადაა ცნობილი და ისინი ამ იმპერიალისტურ კურსს ემორჩილებიან, რასაკვირველია, მას უჭერენ მხარს. მაგრამ აი, რუსეთის უზენაესი საბჭოს გარკვეული ნაწილი ხედავს ამ უსამართლობას და ჩვენ უფრო გვიჭერს მხარს. გუშინ იყო, მაგალითად, ოსების მიერ მოწყობილი პრესკონფერენცია მოსკოვში. აწყობდა გენერალი ცაგოლოვი. იგი ექსტრემისტების ლიდერია, რომელიც ახლა პროფესორად შეინიღბა, მოუშვა წვერი ლევ ტოლსტოის მსგავსად. ეს არის ტერორისტული ბანდების მეთაური, რომელიც დივერსანტებს აგზავნის სამაჩაბლოში. მოსკოვში იგი ცდილობს დიდი მშვიდობის მქადაგებლის როლში გამოსვლას, მაგრამ იქ ჩავიდნენ ოსი ლტოლვილები სამაჩაბლოდან და ეს პრესკონფერენცია ფაქტობრივად ჩაშალეს. ამხილეს იქვე ცაგალოვი და მისი ბანდა და მათ ვერ შეძლეს საზოგადოების მოტყუება. ამით აიხსნება ის, რომ გუშინ „ვრემია“ შედარებით ჩუმად იყო ამ საკითხზე და პრესაც ასე თუ ისე კორექტულად იქცევა. მაგრამ ეს, რასაკვირველია, არ აინტერესებს ცენტრს. ცენტრს აქვს მიზანი. ცენტრის მიზანია ჩვენი დასჯა. ჩვენი დასჯა იმისათვის, რომ ჩვენ დამოუკიდებლობისათვის ვიბრძვით და არ ვაწერთ ხელს სამოკავშირეო ხელშეკრულებაზე. და აი, ამისათვის იყენებს ცენტრი სამაჩაბლოს. ასეთია მდგომარეობა.

– ბატონო ზვიად, ჩვენ, რასაკვირველია, ვიცით, რომ ამჟამად, ამ დღეებში, როცა მიმდინარეობს (მხედველობაში მაქვს „მხედრიონის“ წევრთა იზოლირება), თუ შეიძლება ასე ითქვას, ეს არის შინაგან საქმეთა სამინისტროს პოზიცია, მაგრამ მაინტერესებს, როგორია ამასთან დაკავშირებით უზენაესი საბჭოს პოზიცია და რას გვეტყვით ამის გამო.

– მოგახსენებთ, რომ არც ერთ სახელმწიფოში არ არის დაშვებული ტერორიზმი. ტერორიზმს გმობს საერთაშორისო სამართალი, ყველა სახელმწიფო, თვით ტოტალიტარული სახელმწიფოებიც, თვით საბჭოთა კავშირიც. ასე რომ, ტერორიზმის დაშვება ყოვლად გამორიცხულია ნებისმიერ სამართლებრივ სახელმწიფოში. ტერორიზმის თავისუფლება არსად არ არსებობს და ამაზე ერთი აზრია მთელს მსოფლიოში. მხოლოდ და მხოლოდ საქართველოში ჩვენი გადაგვარებული ინტელიგენციის გარკვეულმა ნაწილმა საჭოჭმანო გახადა ეს ჭეშმარიტება და ამ ბანდებთან ალიანსით გამოდის. ამ ტერორისტების განთვისუფლებას მოითხოვს და, ვითომცდა, არადემოკრატიულ ღონისძიებებს უწოდებს ამგვარ მოქმედებას. ეს ყოვლად დაუშვებელი, აღმაშფოთებელი ამბავია და ჩვენ ამას ვამხელთ. ვამხელთ და დავამტკიცებთ, რომ ინტელიგენციის ამ გადაგვარებულ წარმომადგენლებს მართავს მოსკოვი, და იმათაც მალე გამოვააშკარავებთ, ვინც მას წარმოსახავს და ვისი ინსპირაციითაც მოქმედებენ ეს ტერორისტული ბანდები ე.წ. „მხედრიონისა“ საქართველოში. დავამტკიცებთ იმასაც, რომ შავნაბადას ინციდენტი იყო დადგმა, რომ ეს იყო ინსცენირება საქართველოში ვითომდა შეიარაღებული აჯანყებისა. რა სურს ცენტრს, მეგობრებო? ცენტრს სურს, რომ საქართველოში მოხდეს შეიარაღებული აჯანყება, რომ საქართველოში საბჭოთა არმიას პირდაპირ დაესხას თავს გარკვეული ძალები, მოხდეს მათ შორის შეჯახება და შემდეგ ცენტრმა შემოიყვანოს აქ დიდი ძალები და მთელ საქართველოში გამოცხადდეს კომენდანტის საათი და საგანგებო მდგომარეობა. ამაში შესანიშნავად უწყობენ ხელს ცენტრს ე.წ. „მხედრიონის“ ბანდები. მოხდა ეს შავნაბადაზე, და ეს იყო დასაწყისი. ჩვენ რომ არ დაგვეპატიმრებინა ამ ბანდის ხელმძღვანელები, დღეს მთელ საქართველოში საგანგებო მდგომარეობა შეიძლება გვქონოდა. გესმით, აი ასეთი საფრთხე ემუქრებოდა საქართველოს. მაგრამ, საბედნიეროდ, ყველაფერი ეს დროულად ავიცილეთ თავიდან, თუ კიდევ რაღაცა ახალი არ მოისაზრა ცენტრმა. როგორც ჩანს, ახლა მხოლოდ სამაჩაბლოს იმედად დარჩნენ ისინი. ალბათ, ამ საფრთხესაც თავიდან ავიცილებთ.

ირაკლი კენჭოშვილი „ჯორჯიან (მესინჯერი“): ბატონო ზვიად, არსებობს თუ არა რაიმე მონაცემი იმის თაობაზე, თუ ისეთი ფორმირებების, როგორიცაა „მხედრიონი“ და საერთოდ, კონგრესის მოძრაობის უკან მოსახლეობის რამდენი პროცენტი დგას, რადგან სახელწოდება – კონგრესი პომპეზურად ჟღერს და ჩვენ, ალბათ, უნდა ვიცოდეთ ეს. და მეორე შეკითხვა, ბარემ აქვე გეტყვით: მოელით თუ არა თქვენ, რომ, როცა ერაყის ომი დასრულდება, შეიძლება მოსკოვი უფრო ფრთხილი გახდეს საქართველოს მიმართ?

– რასაკვირველია, რასაკვირველია უფრო ფრთხილი გახდება და ერაყის ომის მიზეზით არის სწორედ ასეთი მდგომარეობა შექმნილი და ცენტრი ამიტომ შეეცადა ბალტიისპირეთის, ასე ვთქვათ, მოთვინიერებას, რომ მას ჰქონდა ერაყის ომის იმედი. და ახლა საქართველოშიც იგივეს ახორციელებს, ე.წ. სამხრეთ ოსეთში. რაც შეეხება კონგრესსა და „მხედრიონს“, მას მხარს უჭერს ძალზე მცირე ნაწილი საქართველოს მოსახლეობისა, რომელიც ალბათ ერთ პროცენტსაც არ შეადგენს. ჩვენ ამას დავამტკიცებთ, დავუსაბუთებთ რეფერენდუმით. ჩვენ მოვაწყობთ გამოკითხვას თუ რამდენმა პროცენტმა მისცა ხმა ე.წ. ეროვნულ კონგრესს, და დავამტკიცებთ, რომ ეს იყო ფალსიფიცირებული არჩევნები და გამოვავლენთ ყველას, ვინც ამ არჩევნებში ნამდვილად მიიღო მონაწილეობა. თქვენ დარწმუნდებით, რომ ეს საქართველოს მოსახლეობის მეასედ პროცენტსაც არ უდრის. ეს ერთი. მეორე, უნდა მოგახსენოთ, რომ ე.წ. კონგრესი და მასში გაერთიანებული პარტიები ჩვენი ეროვნული მოძრაობის მოღალატეები არიან, და აი, რატომ – თავდაპირველად, როგორც მოგეხსენებათ, ჩვენი მოძრაობა იმთავითვე იყო მშვიდობიანი, ყოველგვარი შეიარაღებისაგან თავისუფალი, და თვით კონცეფცია ჩვენი მოძრაობისა იყო მშვიდობიანი პოლიტიკური ბრძოლის კონცეფციის. ეს იყო ის, რასაც ინდოეთში ქადაგებდა მაჰათმა განდი, რასაც პოლონეთში ქადაგებდა ლეჰ ვალენსა და ამით იყო ჩვენი მოძრაობა ძლიერი, ამაში იყო ჩვენი მოძრაობის უდიდესი მორალური ძალა და აი, ამ მორალურმა ძალამ გაიმარჯვა 9 აპრილის შემდეგ. მიუხედავად იმისა, რომ 9 აპრილს ჯარები გამოიყვანეს, დაგვარბიეს, ჩვენ მორალურად გავიმარჯვეთ. ჩვენ არც ერთი დანა, არავითარი იარაღი არ გვქონდა. ვიყავით სრულიად შეუიარაღებელნი და მსოფლიოს თვალში ეს იყო უდიდესი მოგება, უდიდესი გამარჯვება. აი, ამას ხედავდა კრემლი. და მანაც დაინახა ასეთი სერიოზული საფრთხე ჩვენი მშვიდობიანი პოლიტიკური მოძრაობის სახით და გადაწყვიტა, თავის აგენტურის მეშვეობით, ჩვენი მოძრაობა გადაიყვანოს შეიარაღებული ბრძოლის, შეიარაღებული აჯანყების რელსებზე, ვინაიდან მაშინ ჩვენს მოძრაობას თავისუფლად დაამარცხებს. აი, ეს ანბანური ჭეშმარიტება, როგორც ჩანს, ცხადი გახდა კრემლისათვის 9 აპრილის ამბების შემდეგ და მან ინტენსიურად დაიწყო ზრუნვა იმისათვის, რომ თავისი აგენტურის მეშვეობით ჩვენი მოძრაობის შიგნით შეექმნა შეიარაღებული ჯგუფები და მიაღწია კიდევაც ამას. სწორედ ეს ადასტურებს, რომ კონგრესის უკან დგას კრემლის აგენტურა, ვინაიდან კონგრესი დღეს ემყარება უკვე შეიარაღებულ ძალებს და უკანონო შეიარაღებულ ფორმირებებს. კონგრესში გაერთიანებული პარტიები უკვე მშვიდობიანი პოლიტიკური ბრძოლის გზას კი არ ადგანან, არამედ შეიარაღებული ტერორის გზას, შეიარაღებული აჯანყების გზას. ვინაიდან პირდაპირ, განსაკუთრებით ჭანტურიას პარტია, უკვე შეეზარდა „მხედრიონს“, მათ შორის არავითარი განსხვავება არ არის. ესენია შეიარაღებული ტერორისტული ბანდები, რომლებიც მთელ საქართველოში ტერორიტულ აქტებს ახორციელებენ. თავს ესხმიან მილიციას, მოქალაქეებს, პოლიტიკურ ოპონენტებს. აი, ეს არის კრემლის უდიდესი გამარჯვება. რატომ დაადგნენ კონგრესის პარტიები ამ გზას? იმიტომ, რომ მათ ხალხში მხარდაჭერა არა აქვთ და სურთ ტერორით, შეიარაღებული ძალადობით დანერგონ თავიანთი იდეები და აიძულონ ხალხი გახდეს მისი მიმდევარი. აი, ეს არის მთავარი უბედურება და ამაში მდგომარეობს კონგრესის ღალატი ეროვნული მოძრაობისადმი. ასე, რომ მთელი ქართველი ხალხი უნდა დაირაზმოს, რათა ერისაგან მოიკვეთოს ეს მოღალატეები, რომელთაც ქართველი ერი დაღუპვისაკენ მიჰყავთ. ჩვენ არ დავუშვებეთ იმას, რომ საქართველოში მოქმედებდეს ეს ძალა და გაგრძელდეს ის ანარქია, რომელიც დღემდე იყო. არც ერთ დემოკრატიულ სახელმწიფოში ამას არ დაუშვებენ. არსად არ დაუშვებენ იმას, რომ შეიარაღებული ბანდები ემუქრებოდნენ მოსახლეობას, ხელისუფლებას, თავს ესხმოდნენ მილიციას, პრეფექტურას და სხვა. ასე რომ კონგრესის მოღვაწეობა უკვე მთლიანად იდენტურია მხედრიონის მოღვაწეობისა, ხოლო ყოველივე ამის უკან დგას კრემლი, მოსკოვი, რომელსაც საქართველოში ეროვნული მოძრაობის ჩახშობა და განადგურების შორს გამიზნული ზრახვები აქვს.

კახა სიხარულიძე („საქართველოს რესპუბლიკა“) ბატონო ზვიად, თბილისში გროვდება ხელმოწერები ჯაბა იოსელიანის თავდებით გამოშვების მოთხოვნით. თქვენ რა შეფასებას მისცემდით ამ ფაქტს და ერთი შეკითხვაც – ახლა, ამ წუთებში, კინოს სახლთან მიმდინარეობს ეროვნული დამოუკიდებლობის პარტიის მიტინგი საოკუპაციო ჯარის საქართველოდან გაყვანის მოთხოვნით. ამასთან დაკავშირებით თქვენი პოზიცია, თუ შეიძლება.

– დიახ, ხელმოწერები ტერორისტების განთავისუფლების მოთხოვნით – ეს არის ზნედაცემულობის უდიდესი გამოვლინება, მაგრამ მე არ გამოვრიცხავ იმასაც, რომ ეს ხელმოწერები დაშინებისა და ტერორის გზით ხორციელდება. მოსახლეობის გარკვეულ ნაწილს ჯერაც ეშინია მათი. ასე, რომ მე ეს არ გამიკვირდება, მაგრამ ამას არავითარი მნიშვნელობა არა აქვს. ასეთი ხალხის მორალური სახე ნათელია. რაც შეეხება მიტინგს, მე მიმაჩნია ეს პროვოკაციად. ცენტრს სურს დაასაბუთოს, რომ საქართველოში არის შეიარაღებული აჯანყება, თავდასხმა ჯარებზე და სხვა. ყოველგვარი გაღიზიანება სამხედროებისა მიმაჩნია უგუნურებად. საოკუპაციო ჯარის გაყვანა აუცილებელია, მაგრამ ეს უნდა მოხდეს მშვიდობიანი საშუალებებით, საერთაშორისო სამართლის ჩარევით და არა ხელოვნური თავდასხმებით ჯარსა და საბჭოთა არმიაზე. ამას მხოლოდ უარყოფითი შედეგები შეიძლება მოჰყვეს.

გიორგი ფოფხაძე (რადიო „თვისუფლების“ ქართული რედაქცია): ბატონო ზვიად, მაპატიეთ, მე მთელი კასკადი მაქვს, ექვსი კითხვა მაქვს, სხვადასხვა მიზეზისდა გამო მე დიდი ხანია არა მქონია თქვენთან შეხვედრისა და ინტერვიუს საშუალება და ამიტომ მაპატიეთ, ბევრ შეკითხვას მოგცემთ. პირველი კითხვა იქნება ასეთი: რა გეგმები აქვს საქართველოს პარლამენტს სამაჩაბლოს კონფლიქტის რეგულირების? გარკვეული პოლიტიკური წრეები საქართველოს უზენაეს საბჭოს ბრალს სდებენ დიქტატურის გზას, მათ მაგალითად მოჰყავთ პრეფექტის ინსტიტუტის შემოღება. როგორ პასუხს გასცემთ ოპონენტთა ამ განცხადებას? და მესამე, გარკვეული პოლიტიკური წრეები და უცხოეთის მასობრივი ინფორმაციის საშუალებები მხედრიონის წევრებსა და თავმჯდომარეს ჯაბა იოსელიანს პოლიტიკურ პატიმრებად აცხადებენ. თქვენი აზრით, არიან თუ არა საქართველოში პოლიტპატიმრები. მეოთხე, აფხაზეთშიც იგივე სიტუაციაა…

– მოითმინეთ, თხუთმეტი კითხვა ერთად არ შეიძლება. თუ გნებავთ ერთი სწორი კითხვა დამისვით, რომელიც ყველაზე მნიშვნელოვნად მიგაჩნიათ და გაგცემთ პასუხს. ეს ერთი, და მეორეც, მე რადიო „თავისუფლების“ ქართულ განყოფილებას ვუცხადებ ბოიკოტს, ვინაიდან ის მოღალატურ საქმიანობას ეწევა, თქვენ პირადად კი გაგცემთ პასუხს, მაგრამ მოვითხოვ, რომ ჩემი სახელით არ გადაიცეს არაფერი რადიო „თავისუფლებაში“, ვინაიდან ის მოღალატურ გზას ადგას.

შეეხო რა „თავისუფლების“ ქართული რედაქციის გადაცემებს, ბ-მა ზვიად გამსახურდიამ აღნიშნა, რომ პროვოკაციული სიუჟეტებით და დეზინფორმაციის გავრცელებით განსაკუთრებით გამოირჩევიან კორესპონდენტები – გიული ანთელავა და თავხელიძე. მაგალითად, ამას წინათ გადაიცა ცნობა, თითქოს ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის შტაბ-ბინას თავს დასხმიან უზენაესი საბჭოს დეპუტატის ჩულოკავას მეთაურობით, ასეთი გვარის დეპუტატი არ არსებობს. სინამდვილეში ვითარება ასეთი იყო: ედპ-ს წევრებმა უზენაესი საბჭოს მანქანა გაიტაცეს. მანქანის დასაბრუნებლად ედპ-ს შტაბში მივიდა უზენაესი საბჭოს გარაჟის გამგე (!) ჭოლოკავა (იგი ოფიციალური პირი არ გახლავთ), რომელიც ცემეს და იარაღი წაართვეს მასთან ერთად მყოფ რამოდენიმე გვარდიელს. აი, როგორ იყო საქმე, კორესპონდენტებმა კი შეგნებულად დეზინფორმაცია გადასცეს. ცილისწამებისათვის ისინი მიეცემიან სისხლის სამართლის პასუხისგებაში.

– მაშინ მე გკითხავთ ორ ძირითად მიმართულებაზე, პირველი: რა გეგმები აქვს საქართველოს პარლამენტს კონფლიქტის რეგულირებისა და პოლიტპატიმრების მიმართ?

– კი, ბატონო, კონფლიქტის რეგულირების ყველა ცდა, სამწუხაროდ, ამოიწურა. ჩვენ მოლაპარაკება ვცადეთ. შევხვდით ცხინვალის ქალაქის მმართველობის წარმომადგენლებს, მაგრამ მათ თურმე, არავითარი გავლენა არ ჰქონიათ ექსტრემისტებზე. ერთადერთი ისღა დაგვრჩენია, რომ დავიცვათ ჩვენი მოსახლეობა და არ დავუშვათ სამაჩაბლოს მთელ ტერიტორიაზე გავრცელება საგანგებო მდგომარეობისა. ვეცადოთ, რომ ცენტრს გადავაფიქრებინოთ ასეთი გადაწყვეტილების მიღება. ესღა დაგვრჩენია. რაც შეეხება პოლიტპატიმრებს, კიდევ ვიმეორებ, რომ ქურდობა, ყაჩაღობა, იარაღისა და მანქანის გატაცება – ეს პოლიტიკური დანაშული არ არის. ისინი, მართალია, თავიანთ მოქმედებას პოლიტიკურ სარჩულს უდებენ, მაგრამ ეს არის ჩვეულებრივი სისხლის სამართლის დანაშულობები, ასე, რომ მე მათ, პოლიტიკურ ტერორისტებსაც კი არ დავარქმევდი.

იცით, უბრალოდ, მათ იყენებენ ცენტრის გარკვეული ძალები. მათი დანაშაული სისხლის ჩვეულებრივი სამართლის დანაშულია, როგორიცაა – რეკეტი, მანქანების გატაცება, ადამიანების მოტაცება ფულის გამოძალვის მიზნით, როგორიცაა მილიციაზე თავდასხმა და იარაღის გატაცება და სხვა. ამას მოგახსენებთ თქვენს შეკითხვაზე. სხვათა შორის, ჭანტურიას და სხვებს პოლიტპატიმრების შარავანდედი სურთ შეუქმნან მხედრიონის წევრებს. თავიანთ პარტიებში აწევრიანებენ, რომ მათ ერქვათ პოლიტპატიმრები. ქურდობისა და ყაჩაღობისათვის დაჭერილ პიროვნებებს ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის წევრებად აცხადებენ. სხვათა შორის, მათი პარტიის წევრებიც მრავლად არიან დაჭერილი ყაჩაღობისათვის, ქურდობისათვის და ა.შ. და იმის ილუზია, რომ მე ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის წევრი ვარ და ნუ მიჭერ, ყაჩაღობის, ქურდობის და ადამიანის მოტაცების ნება მაქვსო, ამის ილუზია ნურავის ნუ ექნება. არც ისე ადვილია დღეს უკვე თვალახელილი მოსახლეობის მოტყუება.

შოთა მაჭარაშვილი (გაზეთი „რესპუბლიკა“): ბატონო ზვიად, ისევ შიდა ქართლის კონფლიქტს მივუბრუნდები, თუ შეიძლება. გუშინ რუსეთის ფედერაციის სესიაზე ჩრდილოეთ ოსეთის წარმომადგენლებმა განცხადებით მიმართეს ბორის ელცინს, რათა იგი შეხვდეს საქართველოს ხელისუფალთ ნეიტრალურ ტერიტორიაზე, საქართველოს საზღვრებთან და მოაგვაროს ე.წ. სამხრეთ ოსეთში შექმნილი რთული მდგომარეობა, რა შეიძლება მოგვცეს ამან?

– უკვე საკმაო ხანია, რაც მიმდინარეობს მოლაპარაკება ჩვენსა და ელცინს შორის შეხვედრაზე, მაგრამ ელცინი, რა ვიცი, ცენტრის ეშინია თუ რა არის, თბილისში ჩამოსვლას ყოყმანობს. შეიძლება მოხდეს შეხვედრა სხვაგან. ჩვენ ვფიქრობთ, სად უფრო მნიშვნელოვანი იქნება, მაგრამ ჯერ გადაწყვეტილი არ არის. ალბათ, მოხდება ეს შეხვედრა და იქნება საუბარი ოსეთის პრობლემებზე.

ესტონეთის რადიო: ბატონო ზვიად, თუ შეიძლება ასეთ შეკითხვას დაგისვამთ: ერთი წლის წინ ესტონეთის რადიოსათვის მიცემულ ინტერვიუში თქვენ საქართველოში შექმნილ სიტუაციებს ანალოგიით ბალტიისპირეთში მომხდარ მოვლენებს უკავშირებდით. თუ შეიძლება მოგვცეთ დღესდღეობით მიმდინარე მოვლენების ანალოგია?

– ბალტიისპირეთის ქვეყნები იმისათვის ისჯებიან, რომ იბრძვიან დამოუკიდებლობისათვის. მათ წინააღმდეგ სამხედრო ძალას იყენებენ. ასევე, საქართველოს წინააღმდეგაც იყენებენ სამხედრო ძალას. ცენტრი იბრძვის საქართველოს წინააღმდეგ თავის ჯარებზე და ოს ექსტრემისტებზე დაყრდნობით, მაგრამ ამას აძლევენ ეთნიკური კონფლიქტის სახეს. მხოლოდ ეს არის სხვაობა ჩვენსა და ბალტიისპირეთის ქვეყნებში მიმდინარე ამბებს შორის. სხვა განსხვავებები არ არსებობს. თქვენთან არის ინტერფრონტი, ჩვენთან არიან ოსი ექსტრემისტები, რომლებსაც ცენტრი ჩვენთან საბრძოლველად იყენებს. აი ის ძირითადი, რისი თქმაც შეიძლება.

– ბატონო ზვიად, საზოგადოებრიობამ დიდი კმაყოფილებით წაიკითხა თქვენი მიმართვა ჩეჩენი და ინგუში ხალხებისადმი, რომელიც ამ დღეებში გამოქვეყნდა პრესაში. რა ურთიერთობებს ამყარებს საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესი საბჭო მეზობელ ხალხებთან და რესპუბლიკებთან?

– ჩვენ გვაქვს ურთიერთობა სომხეთისა და აზერბაიჯანის პარლამენტარებთან, აგრეთვე ჩეჩენ-ინგუშეთის წარმომადგენლებთან და ვცდილობთ, რომ ყველგან კეთილი ურთიერთობა გვქონდეს, არსად არ აღმოცენდეს კონფლიქტი. ოსებთან კონფლიქტი ჩვენი ბრალი არ არის. ეს ცენტრის ინსპირირებულია. ცენტრმა მოაწყო. ასე, რომ აქ არიან გარკვეული წრეები ექსტრემისტებისა, რომლებსაც იყენებს მოსკოვი. საკმარისია ითქვას: ამას წინათ გამოქვეყნდა ცნობა, რომ ჩოჩიევი მოსკოვის სუკის პოლკოვნიკია და კულუმბეგოვიც კრიუჩკოვის თანამშრომელია, რაც იმით დასტურდება, რომ შინაგანმა ჯარებმა საიდუმლო შიფროგრამა მიიღეს მოსკოვიდან, რომლითაც პირდაპირ უბრძანებენ შინაგან ჯარებს, გაანთავისუფლეთ კულუმბეგოვი, რა საშუალებებითაც გნებავთ და წამოიყვანეთ მოსკოვშიო. ე.ი. ჯარს უბრძანებენ. ასე, რომ ეთნიკურ კონფლიქტს იწვევენ მოსკოვის აგენტები. საბედნიეროდ, ასეთი ეთნიკური კონფლიქტები არ გვაქვს ჩვენ არც ჩეჩნეთთან და არც ინგუშებთან. მათთან კეთილი ურთიერთობა გვაქვს. სხვათა შორის, აფხაზები რომ ცდილობენ ჩრდილო კავკასიის ხალხების გაერთიანებას ჩვენს წინააღმდეგ, ეს არ გამოუვათ, რადგან ჩეჩნები და ინგუშები ამას არ დაუშვებენ. ჩაიშლება აფხაზეთის ის ცდაც, რომ ე.წ. მთის რესპუბლიკა შექმნან ცენტრით სოხუმში, ესეც ჩაიშლება ჩეჩენი და ინგუში ხალხის ძალისხმევის შედეგად.

– ჟურნალი „სოვეტსკი ვოინ“: ბატონო თავმჯდომარევ, ოფიციალურად თუ აღძრავთ საქართველოს ტერიტორიაზე ამიერკავკასიის სამხედრო ოლქის ჯარების ოფიციალური სტატუსის საკითხს? თუ აღვძრავთ, როგორი იქნება ცენტრის რეაქცია, და თუ არა, რას აპირებთ ამასთან დაკავშირებით?

– სამწუხაროდ, ჯერ ეს საკითხი არ აღძრულა. საქმე ის არის, რომ ამას საგანგებო მომზადება უნდა და საქართველოში მიმდინარე მოვლენები ამის საშუალებას არ იძლევა. მაგრამ, რა თქმა უნდა, ეს საკითხი გაირკვევა საერთაშორისო სამართლის ნორმებზე დაყრდნობით.

ზვიად ქორიძე, გაზეთი „7 დღე“. არჩევნებში გამარჯვებისას გამართულ ორთავე პრესკონფერენციაზე თქვენ აღნიშნავდით, რომ ერთ-ერთ პირველ სხდომაზე უზენაესი საბჭო განიხილავს და კოოპტაციის წესით თავის რიგებში შეიყვანს იმათ, ვინც ვერ გახდა დეპუტატი და რომელთა ყოფნაც პარლამენტში საერთო საქმეს წაადგება. მას მერე ეს საკითხი საერთოდ არც დასმულა უზენაეს საბჭოში, რა იყო ამ თქვენი განცხადების საბაბი, და თუ დღესაც ამ აზრისა ბრძანდებით, რა უშლის ხელს მის შესრულებას?

– იცით რა, სამწუხაროდ მოხდა ისე, რომ საარჩევნო კანონის შემუშავების დროს ეს ვერ გავითვალისწინეთ. ამიტომ ეს იურიდიულად შეუძლებელია. შეუძლებელია იმიტომ, რომ საარჩევნო კანონში ეს არ არის, თორემ ეს ჩვენც გვსურდა. თქვენ მოგეხსენებათ, რა პირობებში ვადგენდით საარჩევნო კანონს. იყო ფაქტობრივად ომი, გაფიცვები, შიმშილობანი. ძალიან დაძაბული ვითარება იყო. ჰოდა, ეს ნიუანსი გამოგვრჩა.

თუ შეიძლება მეორე შეკითხვაც, რომელიც უკავშირდება პრეფექტთა ინსტიტუტის შემოღებას. ამ ინსტიტუტის შემოღებამ გაამწვავა სიტუაცია გარკვეულ რაიონებში, და აფხაზეთშიც – გალის რაიონში. გარდა ამისა, აფხაზეთის უზენაესი საბჭოს თავმჯდომარემ არძინბამ შეაჩერა საკრებულოების შესახებ საქართველოს რესპუბლიკის კანონი. ლიბერალური ოპოზიციის ნაწილიც წინააღმდეგია საკრებულოების არჩევნებში მონაწილეობისა. მაინტერესებს, პრეფექტთა ინსტიტუტი ხომ არ შეუშლის ხელს საკრებულოების არჩევნებს საქართველოში.

– ვინც ამბობს პრეფექტის ინსტიტუტი დემოკრატიული არ არისო, უმეცარია. ეს ელემენტარული უმეცრებაა, მათ არ იციან, რომ ისეთ დემოკრატიულ ქვეყნებში, როგორიცაა საფრანგეთი და იტალია, მოქმედებს პრეფექტის ინსტიტუტი, და უფრო მეტიც, იტალიელი ჟურნალისტები, რომლებიც ამას წინათ იყვნენ საქართველოში, განცვიფრდნენ – როგორ აძლევთ უფლებას, რომ დემონსტრაციები მოაწყონ პრეფექტებთან დაკავშირებითო, ჩვენში ასეთი რამ წარმოუდგენელიაო. გაოცებულნი იყვნენ, რა დემოკრატია ყოფილა თქვენთან, რომ პრეფექტის თაობაზე შეიძლება დემონსტრაციის მოწყობა და მოსახლეობის სურვილის გათვალისწინება. ჩვენ თითქმის ყველა შემთხვევაში ვითვალისწინებთ მოსახლეობის სურვილს. ხდება გამოკითხვა მოსახლეობისა და ისე ინიშნება პრეფექტი. ე.ი. ფაქტობრივად არჩეული პიროვნებაა. რაც შეეხება პრეფექტთან არსებულ წინააღმდეგობას, ეს ე.წ. ეროვნულ- დემოკრატიული პარტიის და „მხედრიონის“ ბანდებმა მოაწყვეს. ეს იყო ობსტრუქცია, რომელსაც ხალხმა მხარი არ დაუჭირა.

ინგლისელი კორესპონდენტი: არსებობს თუ არა საფრთხე ცენტრის მხრივ პირდაპირი ზეგავლენისა, პრეზიდენტის მმართველობის შემოღებისა.

– რასაკვირველია, არსებობს საფრთხე მოსკოვის მხრივ. არსებობს დიდი ზეგავლენა სწორედ იმიტომ, რომ ჩვენ დამოუკიდებლობისათვის ვიბრძვით. და აი, სწორედ ამ ე.წ. სამხრეთ ოსეთის კონფლიქტით მოსკოვი ემზადება საომრად, რომ მოახდინოს ინტერვენცია მთელს საქართველოში, შემოიღოს მთელ საქართველოში პრეზიდენტის მმართველობა და საგანგებო მდგომარეობა. თანაც ცენტრს უნდა ეს თანდათანობით განახორციელოს. ამის გაკეთება ერთბაშად არ შეუძლია. არის ცნობა, რომ დღეს აფხაზეთში შემოიყვანეს სადესანტო ჯარი, 400-მდე კაცი. ესეც, რასაკვირველია, ძალიან ავისმომასწავებელი ნიშანია. დესანტი კერძოდ, ბაბუშერაში შემოიყვანეს. ვითომცდა, რომელიღაც აგარაკის გარემონტებას აპირებენ, მაგრამ მედესანტე ჯარის მიერ აგარაკის გარემონტება, ცოტა არ იყოს, საეჭვოა. ე.ი. რაღაც სხვა მიზნებს ისახავენ.

ინგლისელი ჟურნალისტი: დააპატიმრებთ თუ არა გიორგი ჭანტურიას?

– რაც შეეხება გია ჭანტურიას, მისი მოქმედება პოლიტიკოსის მოქმედებას აღარ ჰგავს. იგი დაუკავშირდა მხედრიონის ბანდებს, მისი პარტია, თავით ფეხებამდე შეიარაღებულია. სჩადის სისხლის სამართლის დანაშაულს. მისი წევრები დაპატიმრებულნი არიან ქურდობისათვის, ყაჩაღობისათვის, მანქანების მოტაცებისათვის. სულ უფრო და უფრო ჭირს ზღვარის დადგენა მისი პარტიის წევრებისა და მხედრიონს შორის. ასე, რომ ჩვენ ასეთ პიროვნებებს პოლიტიკური მოღვაწეობის წოდებას ვეღარ მივანიჭებთ. რაც შეეხება დაპატიმრებას, ნებისმიერი პიროვნება აგებს პასუხს, თუნდაც მე, სისხლის სამართლის დანაშული რომ ჩავიდინო, კანონით უნდა დავისაჯო. არ შეიძლება ადამიანს აპატიო სისხლის სამართლის დანაშაული იმის გამო, რომ იგი რომელიმე პარტიის ლიდერია, ეს აბსურდია. გამოდის, რომ პოლიტიკით ნიღბავენ კონკრეტულ დანაშაულობებს, ვისაც რაიმე კონკრეტული დანაშული დაუმტკიცდება, მას ვერავითარი პარტია ვერ იხსნის პასუხისმგებლობისაგან.

– წინა ხუთშაბათს მიცემულ ინტერვიუში თქვენ განაცხადეთ, რომ აფხაზეთის პარლამენტს შეუთანხმებდით პრეფექტის დანიშვნის საკითხს, როგორც ცენტრალური პრესიდან შევიტყვე, გალის რაიონში რაღაც მომხდარა, როგორ განმარტავდით ამ მოვლენებს?

– თუ აფხაზეთი არ წარმოგვიდგენს წინადადებებს პრეფექტის შესახებ, მაშინ ჩვენ ვნიშნავთ. სამწუხაროდ, აფხაზეთის უზენაესი საბჭოს თავმჯდომარე არძინბა, მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენი პრეზიდიუმის წევრია, საერთოდ არ გამოგვეხმაურა და თბილისშიც არ ჩამოვიდა. სწორედ ამიტომ იძულებული გავხდით თვითონ დაგვენიშნა პრეფექტი. ეს კანონის მიხედვით მოხდა. კანონის მიხედვით ავტონომიურ რესპუბლიკას აქვს პრეფექტის კანდიდატურის დასახელების უფლება, მაგრამ თუ ეს არ მოხდება, პრეფექტს ჩვენ ვნიშნავთ. ასე, რომ აქ სალაპარაკო ბევრი არაფერია.

– ის, რომ სამხრეთ ოსეთში გამორთულია ელექტროენერგია, მე მიმაჩნია ადამიანის უფლებების ხელყოფად. თქვენ, როგორც მთელ მსოფლიოში ცნობილი მებრძოლი ადამიანთა უფლებების დასაცავად, როგორ განმარტავდით ამ მოვლენას?

– თქვენ როგორ ფიქრობთ, ჰელსინკის პროცესი კრძალავს გაფიცვებს? გაფიცვა გამოაცხადეს ენერგეტიკოსებმა, ჩვენ არა გვაქვს მათი დაპატიმრების უფლება, რადგან გაფიცვის უფლება ნებისმიერ ორგანიზაციასა და დაწესებულებას აქვს. ჩვენ ისიც ვიცით, რომ ცხინვალში ქარხნები ექსტრემისტებს იარაღს უმზადებენ. ენერგეტიკოსებმა, რაკი იქ შესვლა არ შეუძლიათ, მთლიანად გამორთეს ელექტროენერგია ქალაქში. მეტიც, რომ მოხერხდეს იქ ელექტროენერგიის ჩართვა, მოსახლეობა იმდენადაა აღშფოთებული, თვითონ გამორთავს მას. უნდა შეწყდეს ოსების მხრივ ტერორიზმი, ბანდიტური გამოხდომები და ყველაფერი თავის კალაპოტში ჩადგება.

ვახტანგ ბახტაძე, საქართველოს საინფორმაციო კორპორაცია „მაცნე“: ამერიკის შეერთებული შტატების რადიოსადგურმა „ამერიკის ხმამ“ და გაზეთმა „საქართველოს რესპუბლიკამ“ გამოაქვეყნეს ინფორმაცია, რომ მოეწყო საქართველოს ხელისუფალთა პირველი ოფიციალური ვიზიტი შეერთებულ შტატებში. ჩვენ ძალზე მწირი ინფორმაცია გვაქვს ამის თობაზე.

– ჯერჯერობით ახალი არაფერია, გარდა იმისა, რომ ჩვენი წარმომადგენლები რამდენიმე კონგრესმენს შეხვდნენ და, ალბათ, იქნება შეხვერდა ვიცე-პრეზიდენტ დენ-კუელთან. ძალზე რთული დროა ვიზიტისათვის სპარსეთის ყურის ამბების გამო და მოხერხდება თუ არა შეხვედრა ვიცე-პრეზიდენტთან, არ ვიცით.

ვიქტორ ვარინიუკი, გაზეთი „ლენინსკოე ზნამია“: გვაინტერესებს თქვენი დამოკიდებულება ამიერკავკასიის ოლქის ჯარების ხელმძღვანელობასთან, და კიდევ, რით აიხსნება სამხედრო მოსამსახურეებისათვის მიწისა და ბინის გამოყოფის შეჩერება.

– საქმე ის არის, რომ ჩვენ კონფრონტაციის წინააღმდეგნი ვართ. ჩვენც იგივე პოზიცია გვიჭირავს, რაც ბალტიისპირეთის ქვეყნებს. ჩვენი აზრით, საბჭოთა ჯარი საოკუპაციო ჯარია, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს თითქოს ყველას მტრებად ვაცხადებდეთ. არა, ჩვენ ყოველგვარი დაპირისპირებისა და ძალადობის წინაღმდეგნი ვართ. ვცდილობთ, ჩვენი მხრით არ გავამწვავოთ სიტუაცია. ჩვენ ვიცით, რომ ცხინვალში განლაგებული ჯარის სამხედრო შენაერთები, სადაც ბევრი ოსი ოფიცერი მსახურობს, უშუალოდ ებრძვიან ქართულ მოსახლეობას, ოს ექსტრემისტებს იარაღით, რაკეტებითაც კი ამარაგებენ. ჩვენ რამდენჯერმე გავაფრთხილეთ ამის გამო ოლქის სარდლობა. მაგრამ შედეგი არ ჩანს. საერთოდ, თქვენივე წესდებით, თქვენი ჯარი არ უნდა დაემორჩილოს არა მარტო ცენტრს, არამედ ჩვენს ხელისუფლებასაც. ასე, რომ თუ ურთიერთობა მოწესრიგდება, ვფიქრობ, გამოკეთდება მდგომარეობა. ჯარის გასვლის საკითხი კი საერთაშორისო სამართალმა უნდა გადაწყვიტოს, როგორც ვთქვი.

პაატა ცინცაძე, საქინფორმი: ახლახან შეიქმნა ეროვნული გვარდიის შენაერთები. მონაწილეობენ თუ არა ისინი შიდა ქართლში და სამაჩაბლოში მიმდენარე ოპერაციებში ჩვენს მილიციასთან ერთად?

– ჯერჯერობით იმდენი არ არიან, რომ მონაწილეობა მიიღონ ამ ოპერაციებში.

– მოსახლეობაში გამოკვეთილია აზრი, რომ დღევანდელი სიტუაცია ძალზე ჰგავს 1921 წლის სიტუაციას. თქვენეული შეფასება?

– ნამდვილად წააგავს ოცდაერთი წლის წინა პერიოდის სიტუაციას, რადგან მაშინაც და ახლაც იმპერია გვიწყობდა და გვიწყობს პროვოკაციებს. კიდევ იმით წააგავს, რომ იმპერია ცდილობდა დასაყრდენი ენახა თვით საქართველოში, ბოლშევიკური რუსეთი ცდილობდა მოღალატე ქართველი ბოლშევიკების ხელით დაემხო არსებული ხელისუფლება. ახლაც იგივე მეორდება. დღეს ცენტრი ეყრდნობა მხედრიონს, კონგრესს. ეს შევარდნაძისა და მგელაძის დღევანდელი მოღვაწეობის შედეგია. მოსკოვში შექმნილი მათი „რევკომი“ წარმართავს მოღალატე ქართველთა საქმიანობას.

– რას ეტყოდით საქართველოს არაქართველ მოსახლეობას. როგორ ფიქრობთ, შესაძლებელი იქნება თუ არა ისე წარვმართოთ ჩვენი მოქმედება, რომ საქართველოს არაქართული მოსახლეობა ჩვენი ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის ორგანული ნაწილი გახდეს?

– ჩვენი მიზანია საქართველოს მოსახლეობის, როგორც ქართველის, ისე არაქართველის, კონსოლიდაცია. საქართველოში მათი უფლებები არასოდეს დარღვეულა და ასე იქნება შემდგომაც. მაგრამ თუ ისინი დაარღვევენ კანონს, მიწების უკანონოდ მიტაცება იქნება ეს თუ სხვა რამ, ჩვენ ამის წინააღმდეგნი ვართ. ჩვენი მტრები კი საწინააღმდეგო ხმებს ავრცელებენ, – თითქოს საქართველოდან მათი გასახლება გვინდოდეს და სხვა. ეს ჭორია, ეს სიცრუეა, ეს კარგად უწყიან არაქართველებმა. ამიტომაც არ არის მათი მხრივ კონფრონტაცია, რასაკვირველია, თუ კრემლი არ ჩაერევა ამ საქმეში თავისი აგენტურით. მე მინდა მოვუწოდო არაქართველ მოსახლეობას: ვიცხოვროთ მეგობრულად, მშვიდობიანად. ჩვენ არასოდეს არ დავარღვევთ თქვენს უფლებებს, ოღონდ ნურც თქვენ ეცდებით დაარღვიოთ საქართველოს რესპუბლიკის კანონები. მაშინ ჩვენს შორის მშვიდობა და კეთილი დამოკიდებულება იქნება. ეს არის ჩვენი პოზიცია და პრინციპი.

ზაზა გომართელი, „საქართველოს რესპუბლიკა“: სულ რამდენიმე დღეა, რაც გადადგნენ საქართველოს დამოუკიდებელი კომპარტიის ლიდერები. მათ ახსნეს თავიანთი მოქმედება, მაგრამ ხომ არ არის რამე სარჩული? თვენი აზრით, როგორ შეიძლება ამის ახსნა?

– მე მგონია, მათ დაინახეს, თუ რა არასახარბიელო მდგომარეობაში აღმოჩნდნენ. ქართველმა ერმა ისინი მოღალატეებად გამოაცხადა, ისინი კი თავმოყვარე ადამიანები არიან. მე ვიტყოდი – ისინი უფრთხილდებიან თავიანთ ავტორიტეტს და თავიანთ რენომეს. მარგიანი არ არის ისეთი პიროვნება, რომ ითმინოს შეურაცხყოფა სისტემატიურად, არ ეამება სამშობლოს მოღალატის როლი. პირდაპირ დასტურდება, რომ ეს პარტია უცხო ქვეყნის დოტაციით არსებობს, ცენტრიდან ფინანსდება. ამ დოტაციას იუდას 30 ვერცხლი უწოდეს ამას წინათ, და არ მოისურვა ამ კაცმა, რომ იუდას სახელი დაიმკვიდროს, ან ამტკიცოს – ჩვენ ეროვნული პარტია ვართო, ერის ინტერესებისათვის ვიბრძვითო და სხვა. ამ დროს კი გააწამოს უზენაესი საბჭო და აღარ გადასცეს თავისი შენობა მინისტრთა საბჭოს იმ დროს, როცა კომისიებს არ ჰყოფნით სამუშაო ოთახები და ფაქტობრივად ამ მიზეზით ჩაშლილია მუშობა. აი, ეს დაინახეს მათ. ასე შეიძლება ამის ახსნა.

23 თებერვალი, 1991 წელი

საქართველოს რესპუბლიკა. – 1991. – 26 თებერვალი. – №38 (58). – 1,2გვ.