ბიძინა გიორგობიანი – აღარასოდეს განმეორდეს ის კოშმარი
33 წლის წინათ 28 ოქტომბერს, პირველი მრავალპარტიული არჩევნები ჩატარდა საქართველოში.
არჩევნებში დამაჯერებლად გაიმარჯვა საარჩევნო ბლოკმა ზვიად გამსახურდიას ლიდერობით “მრგვალი მაგიდა- თავისუფალი საქართველო”.
არჩევნების შედეგებით ხელისუფლებაში მოსული ახალი პოლიტიკური კლასი თავიდანვე სიძულვილის ობიექტი გახდა მათთვის, ვინც ხელისუფლება დაკარგა. ასევე ზვიადის სიძულვილით შეპყრობილი ცალკეული პირებისათვის. დღევანდელი სატელევიზიო ენით რომ გადმოვცე, მოხდა “უკიდურესი პოლარიზაციის განხორციელება” რომლის შედეგები დღესაც აქტუალურია.
მაგალითად კონსტიტუციაში არსებულ დამოუკიდებლობის დღეს, 9 აპრილს ჯიუტად აღნიშნავენ როგორც მხოლოდ ტრაგედიის დღეს, მაშინ როდესაც სხვა პოსტსაბჭოთა ქვეყნებში ან ახალი დამოუკიდებლობის დღეს აღნიშნავენ, ან ძველს და ახალს ერთად. ეს ფაქტი კარგად გვაჩვენებს პარტნომენკლატურის და 90-იანებში ფორმირებული „ჩრდილოვანი სახელმწიფოს“ (Deep State) დამოკიდებულებას, მათ მიმართ ვისაც უკვე 1990 წელს „ქუჩიდან მოსულს” უწოდებდნენ თითქოს მათ დინასტიურად ერგოთ პარტიული თანამდებობები ან ფაბრიკა-ქარხნები. არადა იყო ჩვენგან შეთავაზება და მრავალი ცდა თანამშრომლობისა და შეგვეძლო ერთად ბევრი პოზიტიურის შექმნა.
ახლაც ვისმენთ უცნაურ თეორიებს, რომ დემორალიზებულმა კომპარტიამ ხელისუფლება შეგნებულად დათმო ჩვენს სასარგებლოდ, რაც აბსურდულია, თუ გავიხსენებთ როგორი სისხლისღვრით დაიბრუნა უკან ხელისუფლება პარტნომენკლატურამ სულ რაღაც 15 თვეში.
ასევე არსებობს ვერსია, რომ მრგვალი მაგიდის შიგნით მოხდა დაპირისპირება. გადატრიალების მრავალი აქტორი მართლაც ჩვენი ბლოკის დეზერტირი იყო, მაგრამ მათ ყავდათ ის ვინც ამ საქმისაკენ უბიძგა, დამფინანსებელი Щедрый Донор-ი, იარაღის მიმწოდებელი და პოლიტიკური ზურგი მოსკოვში (ცნობილი გენადი ბურბულისის შტაბი), სწორედ მათი იმედით დაადგა ეს დაჯგუფება ექსტრემისტულ გზას და არა დამოუკიდებლად, საკუთარი გადაწყვეტილებით ან ე.წ. ზვიადის საკადრო შეცდომების გამო. ასეთი შეცდომები ხდება ყველგან და ყოველთვის, ბევრად დიდი სახელმწიფოებრიობის სტაჟის ქვეყნებშიც და არანაირად არ ამართლებს დედაქალაქის გადაბუგვას, დახვრეტებს, კონსტიტუციის შეჩერებას, პარლამენტის დათხოვნას, თვითმართველობების გაუქმებას დ.ა.შ.
აქვე აღვნიშნავ რომ 1992 წლის მაგალითი დღესაც კვებავს რევოლუციონერთა ტვინებს და პრეცედენტული ეფექტი კიდევ მრავალ წელს ექნება იმ ტრაგედიას, რაც გადატრიალებამ დატოვა ჩვენს ისტორიაში. სწორედ ამ პრეცედენტით შთაგონებულნი დაძრწიან ნაცმოძრაობის სატელიტი ჯგუფები სხვადასხვა ქვეყნებში და ამზადებენ საქართველოში მორიგ ძალადობრივ სცენარს.
რა დარჩა იმ მოკლე პერიოდიდან საქართველოს?
1) რეფერენდუმი დამოუკიდებლობის აღდგენის შესახებ.
2) დამოუკიდებლობის აღდგენა. დიდი საკანონმდებლო ბაზა, რომელიც 1992 წელსვე გააუქმა მოძალადეთა ტრიუმვირატმა.
ხშირია განსჯა, იყო თუ არა შეცდომები. რა თქმა უნდა იყო და რომ არ ყოფილიყო ეს იქნებოდა გასაკვირი, მაგრამ არ ყოფილა საქართველოს ინტერესების ღალატი, სახელმწიფო ქონების დატაცება “თავისუფალი ბაზრის” სახელით.
მე პირადად მაშინ 27 წლის ახალგაზრდას ამ დღემ მომიტანა დიდი სიხარული და ამავდროულად მძიმე შემდეგი წლები. სწორედ იმ წლებიდან ჩამომიყალიბდა მუდმივი შიშის განცდა, რომ აღარასოდეს განმეორდეს ის კოშმარი რაც მოსდევს უკლებლივ ყველა რევოლუციას.
„ქართული ოცნება“ გამოდის ინიციატივით, 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნები ჩატარდეს პროპორციული სისტემით, ნულოვანი საარჩევნო ბარიერის პირობებში
ავთანდილ კახნიაშვილი – საპრეზიდენტო არჩევნების მეორე ტურის წინ
Iberiana - იბერია გუშინ, დღეს, ხვალ 