პრეზიდენტ ზვიად გამსახურდიას მიმართვა ქართველი ერისადმი, აფხაზეთში დისლოცირებული ყველა ქართველი მეომრისადმი
უკანასკნელ ხანებში სულ უფრო და უფრი ცხადი ხდება, რომ ე. შევარდნაძის დიპლომატიური თამაში აფხაზეთის პრობლემის გარშემო, მიზნად ისახავს კაპიტულაციას აფხაზი სეპარატისტებისა და რუსეთის იმპერიალისტური ძალების წინაშე.
მზადდება ე.წ. „ცხინვალის ვარიანტი“, სამშვიდობო ძალების შემოყვანა კონფლიქტის ზონაში და სოხუმის ჩაბარება, რასაც დაჟინებით მოითხოვს შევარდნაძისაგან რუსული და აფხაზური მხარე.
ე. შევარდნაძე ბუნდოვნად საუბრობს აფხაზეთის რაღაც „დემილიტარიზაციაზე“, კონფლიქტის ზონიდან ყველა ჯარების გაყვანაზე, რაც არარეალურია და შესაძლოა გამოყენებულ იქნას მტრის მიერ გადამწყვეტი სტრატეგიული უპირატესობის მოპოვებისათვის.
ჯერ კიდევ ელცინ-შევარდნაძის შეხვედრისას დაიგეგმა სოხუმიდან მძიმე ტექნიკისა და არტილერიის გაყვანა, რაც ნიშნავს სოხუმის ჩაბარებას. რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილის ბ. პასტუხოვის მიერ შემოთავაზებული ე.წ. „სამმხრივი ხელშეკრულების“ გეგმაც სწორედ ამას ითვალისწინებს.
სოხუმიდან ქართული ჯარის გაყვანა ნიშნავს ქართველი მოსახლეობის გაყვანას, ვინაიდან შეიარაღებული ძალების 93 პროცენტს ადგილობრივი მოსახლეობა შეადგენს. სოხუმის ჩაბარებას მთელი აფხაზეთის ჩაბარება მოჰყვება, ხოლო ყოველივე ამას, – ქართული მოსახლეობის არნახული გენოციდი და დეპორტაცია.
მე მოვუწოდებ აფხაზეთის ტერიტორიაზე დისლოცირებულ ყველა ქართველ მებრძოლსა და მეთაურს, სრულიად საქართველოს მოსახლეობას: არ დაემორჩილოთ ე. შევარდნაძისა და მისი კომუნისტური ხუნტის ბრძანებებს, არ დათმოთ აფხაზეთის – ძირძველი ქართული მიწის – არც ერთი გოჯი, არ ჩააბაროთ მტერს უკვე მოპოვებული პოზიციები. აღადგინეთ საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობა.
გახსოვდეთ, რომ საქართველოს რესპუბლიკის საზღვარი მდინარე ფსოუზე გადის!
ღმერთი და სამართალი ჩვენთან არს, ჩვენ გავიმარჯვებთ!
საქართველოს რესპუბლიკის პრეზიდენტი
ზვიად გამსახურდია
1993 წლის 20 ივლისი
გაზეთი “აღდგომა” – 1993. – 31 ივლისი. – №25 (57). – 1გვ.
მიმართვა საქართველოს პარლამენტარებს, ჟურნალისტებს, საჯარო დიპლომატიას, საზოგადოებრიობას, უფლებადამცველებს
ქართული კულტურის უძველესი ცენტრი და სატახტო ქალაქი იყო ქართული ქალაქი ქუთაისი. „აფსუები“ არასდროს ყოფილან ქრისტიანები და კულტურის, არქიტექტურის, დამწერლობის არანაირი ძეგლი არ შეუქმნიათ.
სულ ცოტა ხნის წინანდელ მაგალითს მოგიყვანთ: ბოლო ოცი-ოცდაათი წელია აღშფოთებას გამოხატავდნენ, სასამართლო დავას აწარმოებდნენ ევროპულ სასამართლოებში, ამტკიცებდნენ, რომ ქვეყანა მაკედონიას არ აქვს უფლება ეს სახელი ეწოდებოდეს. მაკედონელები ეს ისტორიულად ბერძნული ეთნოსია და არა სლავური. და ნაწილობრივ მიაღწიეს კიდეც თავისას – მაკედონიას ჩრდილოეთ მაკედონია ეწოდა.
თანამედროვე „დამოუკიდებელ აფხაზეთს“ არც ისტორიული, არც იურიდიული უფლება არ აქვს სხვისი ისტორიული სახელი ჰქონდეს. აფხაზები ეს ქართული ეთნოსია ამ მხარეს კი უნდა ერქვას „დროებითი აფსუა“. ამ ეთნოსის წარმომადგენლები ისტორიულად თავს „აფსუებს“ უწოდებენ, თავიანთ ქვეყანას კი „აფსნის“ და არა „აფხაზეთს“. საქართველოს პარლამენტარებს ვთავაზობ, განიხილონ და დაამტკიცონ ამ ტერიტორიის ოფიციალურ სახელწოდებად „დროებითი აფსუა“ და არა აფხაზეთი.
„აფხაზი“ ხალხი ეს გამოგონილი ხალხია, მეფის რუსეთის ქუთაისის გუბერნიის სოხუმის ოლქში ბოლშევიკების დამკვიდრებული.
თქვენ, ქართველები რატომ იჩენთ ასეთ სასტიკ გულგრილობას საკუთარი ისტორიისადმი და წინაპართა ხსოვნისადმი? რატომ დაუშვით უცხო ხალხისთვის „აფსუებისთვის“ აფხაზები ეწოდებინათ და კვლავაც ასე უწოდებთ, ხოლო ომით წართმეულ თქვენს ისტორიულ ტერიტორიებს, საიდანაც იარაღის ძალით გამოდევნეს ასიათასობით ქართველი, ათიათასობით კი დახოცეს და დახვრიტეს, – აფხაზეთს!
ჩვენი გმირების ისტორიები სამწუხაროდ მხოლოდ მეხსიერებას შემორჩა
აფხაზეთში წელიწადი და სამი თვე ვუწევდით წინააღმდეგობას მტერს ფაქტიურად მარტოები, შიშველი ხელებით1992-1993 წ.
ეს დღეები ვაკვირდები იმ ისტერიულ ფონს, რომელმაც მთელი სოც სივრცე და ტელე და მედია საშუალებები მოიცვა, ვუსმენ დებატებს და ვკითხულობ პოსტებსა და კომენტარებს იმასთან დაკავშირებით თუ რა მამაცი ხალხია უკრაინელები და როგორ მედგრად უწევენ წინააღმდეგობას ოკუპანტს – კი ნამდვილად ასეა, ნამდვილად თვასაჩინოა და აღსანიშნავია მათი სიმამაცე და ერთსულოვნება…..
მაგრამ ამის პარალელურად გამუდმებით ისმის რომ აი ქართველებს რა გვჭირს, რომ აი ქართველები ასე ვერ იზამენ და ა.შ,
განსაკუთრებით აქტიურობენ 18-20 წლის ახალგაზრდები, ხოდა თქვენს გასაგონად ვისაც არ ახსოვს – ქართველები სწორედ მაგ მტერს აფხაზეთში წელიწადი და სამი თვე სრულიად მარტო ვუწევდით წინააღმდეგობას (რამოდენიმე ეპიზოდის გამოკლებით – სხვათა შორის უკრაინელები დაგვეხმარნენ როგორც ვიცი გემებით მოსახლეობის გაყვანაში) ….
უამრავი ვაჟკაცობის მაგალითი აჩვენეს იმ ომში ჩვენმა გმირმა ბიჭებმა და მეამაყება მათი…..
იქაც იხოცებოდნენ ბავშვები, მოხუცები, იქაც გასწორდა მიწასთან ქალაქები და სოფლები, იქაც გაიყინენ ჭუბერის გზაზე ჩვილები და მოხუცები, იქაც მოყავდა ჩანთით დედას გარდაცვლილი მცირეწლოვანი შვილი რომ საფლავი მაინც ახლოს ქონოდა….
იქაც იყო ბევრი ცრემლი და ტკივილი რომელიც არ განელებულა…..
იქაც იქცა ქალაქები სულების ქალაქებად…..
იქაც უყვარდათ …… სახლი, ეზო, წინაპართა საფლავი, მეზობელი , სალოცავი……
უბრალოდ, მაშინ არც ინტერნეტი იყო, არც ვიდეო გადაღების საშუალება, რომ ის კოშმარი და დედების გლოვა მთელს სამყაროს ენახა….
არც ამდენი შეშფოთება იყო და სოლიდარობა…..
უბრალოდ, ზუსტად ისე ტკიოდათ და განიცდიდნენ, როგორც დღეს უკრაინაში….
. ჩვენი გმირების ისტორიები კი სამწუხაროდ მხოლოდ მეხსიერებას შემორჩა და კარგი იქნება თუ თაობებს უფრო მეტი ეცოდინებათ თავის უახლეს ისტორიასა და გმირებზე……
მე მიყვარს ჩემი ნატანჯი ქვეყანა …. მიყვარს და მახსოვს ჩვენი გმირები …… არა ომს …. არა ოკუპაციას …..ნ.ქ
“ქართველი – ეს სიახლოვეა, ადათია, ტრადიციაა, კავკასიაა”…
“აგერ სიახლოვეში აფხაზეთი და სამხრეთოსეთი აცხადებენ, რომ საქართველოს გამოეყვნენ რუსეთის შემადგენლობაში შესასვლელად.
ხომ მარტივი შესამჩნევია ვისი ხელი ურევია საქმეში?
ეს მოსკოვის ხელია.
მე 1996 წელს ვესაუბრებოდი აფხაზეთის ლიდერებს იმ ომის შემდეგ. მართლა ღიად ვესაუბრებოდი, გახსნილი ვიყავი;
ვუთხარი, რომ არ მესმოდა მათი ბრძოლის არსი.
როგორ შეიძლება გამოეყო საქართველოს და შეუერთდე რუსეთს, რანაირი თავისუფლება ან რა სახელმწიფოებრიობაა ეს?
ქართველი – ეს სიახლოვეა, ადათია, ტრადიციაა, კავკასიაა და მითუმეტეს გასაგებიც, მაგრამ რუსეთი? ეს გაუგებარი.
იქ არაფერია – არც ტრადიცია, არც ღმერთი, არც რწმენა.
იქ ბატონებად ზიან “უფროსი ძმები”, რომლებიც ითხოვენ უარი თქვა ყველაფერ საკუთარზე, გახდე მარიონეტი და იცხოვრო მათთვის”.
ასლან მასხადოვი ჩეჩნეთის რესპუბლიკა იჩქერიის პრეზიდენტი 1997-2005 წლებში.
“გოგა ხაინდრავა პირადად იყო ჩართული მოსახლეობის ძარცვასა და ნაძარცვის აფხაზეთიდან გაზიდვაში” – ოფიცერი მზადაა სასამართლოში დაამტკიცოს
დეკემბერი 30, 2019
უკრაინაში მებრძოლი ქართველი ოფიცერი, დავით მარტიაშვილი მზადაა სასამართლოში დაამტკიცოს, რომ აფხაზეთში მაღალ თანამდებობაზე ყოფნისას, ყოფილი სახელმწიფო მინისტრი გოგა ხაინდრავა პირადად იყო ჩართული მოსახლეობის ძარცვასა და ნაძარცვის აფხაზეთიდან გაზიდვაში…
დავით მარტიაშვილი: … აფხაზეთის ომის დროს გვარდიის მეშვიდე ბატალიონის მეთაურად ვმსახურობდი. დანამდვილებით ვიცი, რომ აფხაზეთში ნაყაჩაღარის 30% გოგა ხაინდრავასი იყო. საცოდაობაა, რომ საქართველოში დემოკრატია იმის სასწავლებელი გახდა, ვინც შეთავსებით ხან რეჟისორია, ხან მძარცველი, ხან სახელმწიფო მინისტრი. თუმცა, მე მზად ვარ ხაინდრავას მისი საქმიანობა შევახსენო 1992 წელს – აფხაზეთში, რაც ძალიან კარგად მახსოვს. ეს საქმიანობა მიმართული იყო სოხუმის ჩაბარებისკენ.
“დაფინანსებით ვერ ისარგებლებს ვერცერთი ქვეყნის ცენტრალური მთავრობა, რომელიც აღიარებს აფხაზეთისა და ცხინვალის რეგიონის, ე.წ. სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობას”- ტრამპმა ხელი მოაწერა კონგრესის მიერ დამტკიცებულ ასიგნებათა კონსოლიდირებულ აქტს
26.12.201902212
აშშ-ს პრეზიდენტმა, დონალდ ტრამპმა ხელი მოაწერა კონგრესის მიერ დამტკიცებულ ასიგნებათა კონსოლიდირებულ აქტს 2020 ფისკალური წლისთვის.
კანონი მნიშვნელოვან ჩანაწერს შეიცავს საქართველოს რეგიონების დეოკუპაციისა და არაღიარების თვალსაზრისით: გამოყოფილი დაფინანსებით ვერ ისარგებლებს ვერცერთი ქვეყნის ცენტრალური მთავრობა, რომელიც აღიარებს რუსეთის მიერ ოკუპირებული აფხაზეთისა და ცხინვალის რეგიონის/სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობას.
აღსანიშნავია, რომ კანონი ასევე ითვალისწინებს საქართველოსთვის განკუთვნილი საბიუჯეტო ასიგნებების უპრეცედენტო ზრდას, რომელიც 132 025 000 მლნ აშშ დოლარს შეადგენს, რაც საქართველოსა და აშშ-ის ურთიერთობების მანძილზე ყველაზე მაღალ ნიშნულს წარმოადგენს.
საქართველოს რესპუბლიკის პრეზიდენტის ზვიად გამსახურდიას გამოსვლიდან უზენაესი საბჭოს საგანგებო სესიაზე 1991 წლის 8 ოქტომბერს
მიმართვა შიდა ქართლისა და ქ. ცხინვალის ოსი მოსახლეობისადმი
ზვიად გამსახურდია: მიმართვა აფხაზი ხალხისადმი. მარტი, 1991
ზვიად გამსახუდია: ჰელსინკის პრინციპების დასაცავად.
ზვიად გამსახურდია: ძალაუფლებისათვის მებრძოლ 41 პოლიტიკურ პარტიას, საზოგადოებასა და კერძო პირს. 1990
საქართველოს რესპუბლიკის პრეზიდენტის ბრძანებულება საყოველთაო ეროვნული და სამოქალაქო დაუმორჩილებლობის შესახებ. 15.04.1991
საქართველოს რესპუბლიკის პრეზიდენტის მიმრათვა სსრკ პრეზიდენტს მ. ს. გორბაჩოვს, სსრკ უმაღლესი საბჭოს თავმჯდომარეს ა. ი. ლუკიანოვს, სსრკ უმაღლესი საბჭოს ეროვნებათა საბჭოს თავმჯდომარეს, რ. ნ. ნიშანოვს, სსრკ შინაგან საქმეთა მინისტრს ბ. კ. პუგოს. 27.04.1991
საქართველოს რესპუბლიკის პრეზიდენტის მიმართვა რუსეთის საბჭოთა ფედერაციული სოციალისტური რესპუბლიკის უმაღლესი საბჭოს თავმჯდომარეს ბატონ ბ. ელცინს. 7.05.1991
საქართველოს რესპუბლიკის პრეზიდენტის მიმართვა ჩრდილოეთ ოსეთის ავტონომიური რესპუბლიკის უზენაესი საბჭოს თავმჯდომარეს ა. ხ. გალაზოვს. 26.07.1991
საქართველოს რესპუბლიკის პრეზიდენტის ბრძანებულება აფხაზეთის ასსრ კონსტიტუციის 92 ე მუხლის მე-14 პუნქტში და 156-ე მუხლში ცვლილებებისა და დამატებების შეტანის შესახებ აფხაზეთის ასსრ 1991 წლის 9 ივლისის კანონის მოქმედების შეჩერების თაობაზე. 5.08.1991
საქართველოს რესპუბლიკის პრეზიდენტის ბრძანებულება აფხაზეთის ასსრ უზენაესი საბჭოს პრეზიდიუმის 1991 წლის 20 ივლისის ბრძანებულების მოქმედების შეჩერების შესახებ. 5.08.1991
მიმართვა აფხაზეთის ასსრ უზენაესი საბჭოს პრეზიდუმს. 24.10.1991
საქართველოს რესპუბლიკის პრეზიდენტის ბრძანებულება შიდა ქართლში შექმნილი მდგომარეობის გამო. 2.12.1991
Армяне обманом заставили абхазов и черкесов «самоуничтожаться» и «подарить» им свои земли
Пожалуй не один народ в мире в настоящее время не находится в таком катастрофическом положении как абхазо-адыгейские народы. Геноцид времен Кавказской войны и после нее, когда большую часть адыгов (или черкесов) и абхазов было уничтожено или изгнано с родных земель сменился современной демографической катастрофой.
Особенно катастрофично положение абхазского этноса. Сепаратистские власти в Сухуми успокаивают свой народ, скрывая просто страшные данные о депопуляции абхазов на фоне того, что они стали на своей земле меньшинством по сравнению с армянскими пришельцами.
Не намного менее катастрофичное положение у абхазо-адыгейских народов на Северном Кавказе. Их исторические земли в Краснодарском крае осваивают армяне. Никакой конкуренции немногочисленные оставшиеся здесь потомки коренного населения армянам составить не могут.
Даже в национальных республиках – Адыгее, Карачаево-Черкесии и Кабардино-Балкарии идет стремительная депопуляция именно абхазо-адыгейских этносов (черкесов, абазин, адыгов, кабардинцев). Сами представители абхазского и адыгейского народа начинают осознавать всю трагичность положения и пытаются понять причины катастрофы.
Слова российского политика Владимира Жириновского о резком росте численности и влияния армянской диаспоры в Абхазии вызвали бурный резонанс в самопровозглашенной республике. Фразой «Абхазия отдана на съедение армянам»…
შევარდნაძე-იოსელიანი-კიტოვანი-ყარყარაშვილის …ბანდა როშავს: ზვიად გამსახურდიამ ზურგში დაარტყა ქართულ ჯარს და აფხაზ-რუსების წინააღმდეგ ბრძოლაში მხარი არ დაუჭირაო.
გთავაზობთ ზვიად გამსახურდიას მიმართვას აფხაზთში განთავსებული ქართველი მეომრებისადმი, სადაც ის მართლაც ნოსტრადამუსის სიზუსტით წინასწარმეტყველებს იმას, რაც ორიოდე თვეში შევარდნაძემ გააკეთა…
ცოტნე გამსახურდია 26 ოქტომბერი, 2017
***
ზვიად გამსახურდიას მიმართვა ქართველი ერისადმი, აფხაზეთში დისლოცირებული ყველა ქართველი მეომრისადმი
უკანასკნელ ხანებში სულ უფრო და უფრი ცხადი ხდება, რომ ე. შევარდნაძის დიპლომატიური თამაში აფხაზეთის პრობლემის გარშემო, მიზნად ისახავს კაპიტულაციას აფხაზი სეპარატისტებისა და რუსეთის იმპერიალისტური ძალების წინაშე.
მზადდება ე.წ. „ცხინვალის ვარიანტი“, სამშვიდობო ძალების შემოყვანა კონფლიქტის ზონაში და სოხუმის ჩაბარება, რასაც დაჟინებით მოითხოვს შევარდნაძისაგან რუსული და აფხაზური მხარე.
ე. შევარდნაძე ბუნდოვნად საუბრობს აფხაზეთის რაღაც „დემილიტარიზაციაზე“, კონფლიქტის ზონიდან ყველა ჯარების გაყვანაზე, რაც არარეალურია და შესაძლოა გამოყენებულ იქნას მტრის მიერ გადამწყვეტი სტრატეგიული უპირატესობის მოპოვებისათვის.
ჯერ კიდევ ელცინ-შევარდნაძის შეხვედრისას დაიგეგმა სოხუმიდან მძიმე ტექნიკისა და არტილერიის გაყვანა, რაც ნიშნავს სოხუმის ჩაბარებას. რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილის ბ. პასტუხოვის მიერ შემოთავაზებული ე.წ. „სამმხრივი ხელშეკრულების“ გეგმაც სწორედ ამას ითვალისწინებს.
სოხუმიდან ქართული ჯარის გაყვანა ნიშნავს ქართველი მოსახლეობის გაყვანას, ვინაიდან შეიარაღებული ძალების 93 პროცენტს ადგილობრივი მოსახლეობა შეადგენს. სოხუმის ჩაბარებას მთელი აფხაზეთის ჩაბარება მოჰყვება, ხოლო ყოველივე ამას, – ქართული მოსახლეობის არნახული გენოციდი და დეპორტაცია.
მე მოვუწოდებ აფხაზეთის ტერიტორიაზე დისლოცირებულ ყველა ქართველ მებრძოლსა და მეთაურს, სრულიად საქართველოს მოსახლეობას: არ დაემორჩილოთ ე. შევარდნაძისა და მისი კომუნისტური ხუნტის ბრძანებებს, არ დათმოთ აფხაზეთის – ძირძველი ქართული მიწის – არც ერთი გოჯი, არ ჩააბაროთ მტერს უკვე მოპოვებული პოზიციები. აღადგინეთ საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობა. გახსოვდეთ, რომ საქართველოს რესპუბლიკის საზღვარი მდინარე ფსოუზე გადის!
ღმერთი და სამართალი ჩვენთან არს, ჩვენ გავიმარჯვებთ!
საქართველოს რესპუბლიკის პრეზიდენტი ზვიად გამსახურდია
1993 წლის 20 ივლისი
გაზეთი “აღდგომა” – 1993. – 31 ივლისი. – №25 (57). – 1გვ.
ქართველმა მეცნიერმა თემურ ჩილაჩავამ კონფლიქტების დარეგულირების მათემატიკური მოდელები შეიმუშავა
ჩვენ, მეცნიერები მშვიდობისმოყვარე ხალხი ვართ და ვცდილობთ დავადგინოთ, მათემატიკური მოდელის ფარგლებში რა შემთხვევაში შეიძლება კონფლიქტის მოგვარება. მათემატიკურ მოდელებში ნაგულისხმებია, რომ არის ორი პოლიტიკურად დაპირისპირებული მხარე და არა საომარ მდგომარეობაში მყოფი. მოდელები არ მუშაობს საომარ ვითარებაში, ანუ პოლიტიკური დაპირისპირებაა, ორ ქვეყანას შორის მაგალითად, სომხეთ-აზერბაიჯანს, რუსეთ-უკრაინას ან სახელმწიფოს და მის ერთ-ერთ იურიდიულ სუბიექტს, მაგალითად საქართველო და მისი იურიდიული სუბიექტს აფხაზეთს შორის. ამ შემთხვევაში ჩვენ ვთვლით, რომ ამ ორ მხარეში არსებობს ადამიანების გარკვეული რაოდენობა, რომელსაც სურს ეკონომიკური თანამშრომლობა მეორე მხარესთან, მაგრამ თანამშრომლობა ასევე შესაძლებელია ეკოლოგიური თვალსაზრისითაც. მაგალითად, სოჭის ოლიმპიადის დროს რუსეთმა დააპირა აფხაზეთიდან ინერტული მასების გატანა, რასაც შეეძლო აფხაზეთში ღრმა ეკოლოგიური დარღვევები გამოეწვია. ცხადია, ეს ამბავი ქართულმა და საერთაშორისო ორგანიზაციებმა, ცნობილმა ეკოლოგებმა და ასევე ზოგიერთმა აფხაზმა პოლიტიკოსმა, მაგალითად ალექსანდრე ანქვაბმა, გააპროტესტეს ანუ ქართული და აფხაზური მხარეების ინტერესები ერთმანეთს დაემთხვა, რადგან თუ აფხაზეთში ეკოლოგია დაირღვა, იქ ვერც აფხაზები იცხოვრებენ და ვერც ჩვენ დავბრუნდებით ნორმალურ გარემოში. ეკოლოგიური თანამშრომლობა შეიძლება იყოს ფაროსანას პრობლემის მოგვარებისას, რომელიც სამეგრელოდან აფხაზეთში ან პირიქით გადადის და ა.შ. ანუ ორივე მხარეს ადამიანების გარკვეულ რაოდენობას თანამშრომლობა სურს და ახორციელებს ამ თანამშრომლობას ძირითადად, ეკონომიკური თვალსაზრისით. სწორედ ახლა ზუგდიდში, კერძოდ, რუხში კეთდება ეკონომიკური ცენტრები, რაც ხელს შეუწყობს თანამშრომლობას. ჩვენ გვაქვს 4 მათემატიკური მოდელი. აქედან პირველ მოდელში დე-იურე და დე-ფაქტო სახელმწიფო სტრუქტურები არ ერევიან, მეორე მოდელში ხელს უშლიან, მესამე მოდელში საერთაშორისო ორგანიზაციებთან ერთად ხელს უწყობენ ეკონომიკური თანამშრომლობის პროცესს. მეოთხე მოდელში დე-ფაქტო ხელისუფლება ხელს უშლის, ხოლო დე-იურე ხელისუფლება ხელს უწყობს ეკონომიკური თანამშრომლობის პროცესს. მაგალითად, დავუშვათ აფხაზეთში პირობითად არის 5 – 10 ათასი ადამიანი, რომელსაც სურს ქართველებთან თანამშრომლობა, საქართველოს დანარჩენ ნაწილში არის გაცილებით მეტი რაოდენობა, მაგრამ ამავე დროს არიან მოწინააღმდეგეები – ე.წ. ქორები, რომლებსაც თანამშრომლობა არ უნდათ. უფრო მეტი „ქორია“ აფხაზეთში, მაგრამ ამ ხალხის დაინტერესება შესაძლებელია.
“ქართველების მიმართ ჩვენ მოვიქეცით როგორც მეძავები”
ვიქტორ ბარანეცი (საბჭოთა და რუსეთის სამხედრო ჟურნალისტი) თავის მემუარებში “გენშტაბი საიდუმლოების გარეშე” (1999 წ.) წერს:
– 1996 წ. თებერვალში ე. შევარდნაძემ გამოთქვა უკმაყოფილება ჩვენი პოლიტიკის მიმართ:
“აფხაზეთში, ნახევარი მილიონი მოსახლეობიდან აფხაზები შეადგენდნენ მხოლოდ 17%. ფიზიკურად შეუძლებელი იყო, რომ მათ მოეხდინათ დანარჩენი ნაწილის გენოციდი და ეთნიკური წმენდა. ასე რომ რუსების დახმარება იყო უზარმაზარი – ფინანსური, სამხედრო, და თანამედროვე ტექნიკის მიწოდება”.
ამაზე მოსკოვი არ რეაგირებდა, რადგან არაფერი იყო სათქმელი, ისედაც ყველაფერი ნათელი იყო. როსტოვის და მოსკოვის შტაბების არქივებში დღემდე მოიძებნება დოკუმენტები იმ მძლავრ სამხედრო დახმარებაზე, რომელიც ჩვენ აღმოვუჩინეთ აფხაზებს – ტანკები, თვითმფრინავები, შეიარაღება და ადამიანური რესურსები.
ერთი სიტყვით, ჩვენ როგორც მეძავები ისე ვიქცეოდით.
P.s. ბარანეცი ტიპიური საბჭოური მენტალობის იმპერიალისტია – აქ მის აღიარებას ვაქცევ ყურადღებას რო ეხმარებოდნენ აფსუა სეპარატისტებს.
ბ–ნო პრეზიდენტო! პირველ რიგში მინდა აღვნიშნო, რომ მიუხედავად საქართველოსა და რუსეთს შორის არსებული რთული მდგომარეობისა, ქართველი ჟურნალისტის გიორგი გაბუნიას მიერ მიერ გაკეთებული განცხადება არის უღირსი საქციელი, რომელიც არ შეეფერება არც ქართველი კაცის და არც კავკასიელის ქცევას.
გავეცანი თქვენს განცხადებას, სადაც თქვენ აგრესორად და გენოციდის მომწყობად გამოგყავთ ქართველები აფხაზებთან და ოსებთან მიმართებაში.
თავდაპირველად შეგახსენებთ, რომ ქართველი კაცი ყოველთვის გამორჩეოდა ტოლერანტობით, ჩვენ ვართ ერთადერთი ქვეყანა სადაც 26 საუკუნის მანძილზე არ მომხდარა ებრაელების დევნა. ჩემი სიტყვების დასტურად, ასევე მოგახსენებთ, რომ 2008 წლის აგვისტოს ომის შემდეგ საქართველოში ჩამოსული რუსი ტურისტები ყოველთვის გრძნობდნენ თავს უსაფრთხოდ და სარგებლობდნენ ქართველებისთვის დამახასიათებელი სტუმარ–მასპინძლობით.
თქვენ ამბობთ, რომ რუსეთის იმპერიაში სამხრეთ ოსეთი ჩრდილოეთ ოსეთთან ერთად, როგორც დამოუკიდებელი სახელმწიფო შევიდა 1774 წელს ხოლო აფხაზეთი 1810 წელს და ქართველები გენოციდს უწყობდნენ აფხაზეთსა და ოსებს. რაც მტკნარი სიცრუეა.
თუ ვინმე ჩაგრავდა და გენოციდს უწყობდა კავკასიელ ხალხს ეს რუსეთის იმპერია იყო. ჯერ კიდევ XIX ს. დასაწყისში რუსი დეკაბრისტი პ. პესტელი „რუსსკაია პრავდაში“, იმ ღონისძიებების შესახებ წერდა, რაც რუსეთის ხელისუფლებას კავკასიაში უნდა გაეტარებინა, კავკასიელ ხალხებს ყოფდა დაუმორჩილებელ და დამყოლ ტომებად. მისი აზრით, აუცილებელი იყო პირველის გადასახლება იმპერიის შიდა გუბერნიებში, ხოლო მეორის თანდათანობითი ასიმილაცია და სრული გათქვეფა კავკასიაში ჩასახლებულ რუსულ მოსახლეობაში…
წიგნი წარმოადგენს პირველ განმაზოგადებელ მეცნიერულ ნაშრომს აფხაზეთის ისტორიის საკითხებზე უძველესი დროიდან დღემდე. მისი მეშვეობით მკითხველი გაეცნობა ქართველი და აფხაზი ისტორიკოსების შეხედულებებს სადავო საკითხებზე, რაც, თავის მხრივ, მკითხველს საშუალებას მისცემს დარწმუნდეს ამა თუ იმ დებულების სისწორეში. ნაშრომი შეიძლება გამოყენებულ იქნეს დამხმარე სახელმძღვანელოდ უმაღლეს სასწავლებლებში საქართველოს ისტორიის, პოლიტოლოგიის, გეოპოლიტიკის, კონფლიქტოლოგიის და სხვა კურსების შესწავლისას. იგი დაეხმარება პედაგოგებს კვალიფიკაციის ამაღლებაში.
ტრამპმა ხელი მოაწერა საკანონმდებლო აქტს ოკუპირებული აფხაზეთისა და ცხინვალის შესახებ
აშშ–ის პრეზიდენტმა დონალდ ტრამპმა ხელი მოაწერა საკანონმდებლო აქტს, რომელიც, სხვა საკითხებთან ერთად, მოიცავს აფხაზეთისა და ცხინვალის რეგიონის/სამხრეთ ოსეთის ოკუპაციასთან დაკავშირებულ საკითხებს.
კერძოდ, ამ აქტის თანახმად, ვერც ერთი სახელმწიფო ვერ მიიღებს აშშ–ისგან ფინანსურ დახმარებას, რომელიც აღიარებს აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობას და დაამყარებს მათთან დიპლომატიურ ურთიერთობას. აქტში წერია, რომ აფხაზეთი და სამხრეთ ოსეთი არის რუსეთის მიერ ოკუპირებული საქართველოს ტერიტორიები.
ამას გარდა, აშშ წინააღმდეგი იქნება ნებისმიერი სახის დახმარებისა (სესხი, კრედიტი ან გარანტია) ნებისმიერ პროგრამაზე, რომელიც ლახავს საქართველოს ტერიტორიულ მთლიანობას.
საუბარია 2017 წლის აშშ–ის ბიუჯეტის კანონზე (2017 წლის აშშ–ის კონსოლიდირებული ასიგნებების აქტი – Consolidated Appropriations Act, 2017), რომელიც აშშ–ის კონგრესმა 5 მაისს დაამტკიცა, ხოლო დოკუმენტი ძალაში, აშშ–ის პრეზიდენტის ხელმოწერის შედეგად, 6 მაისს შევიდა.
კანონში საქართველოს მხარდამჭერი ტექსტი, სათაურით „საქართველოს ტერიტორიების აფხაზეთისა დაცხინვალის რეგიონის/სამხრეთ ოსეთის ოკუპაცია“ რუსეთის აგრესიის ქვეთავის ქვეშ ექცევა.
ტექსტის თანახმად, ხსენებული კანონით გამოყოფილი დაფინანსებით ვერ ისარგებლებს ვერც ერთი ქვეყნის ცენტრალური მთავრობა, თუ აშშ-ის სახელმწიფო მდივანი დაადგენს და ასიგნებების კომიტეტს წარუდგენს ანგარიშს იმის თაობაზე, რომ აღნიშნულმა ქვეყანამ აღიარა რუსეთის მიერ ოკუპირებული აფხაზეთისა და ცხინვალის რეგიონის/სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობა, ან მათთან დაამყარა დიპლომატიური ურთიერთობები.
ბიუჯეტის კანონი მოუწოდებს აშშ-ის სახელმწიფო დეპარტამენტს, დროულად გამოაქვეყნოს ამგვარი ქვეყნების სია სახელმწიფო დეპარტამენტის ვებ-გვერდზე. დოკუმენტის თანახმად, ხსენებული კანონით გამოყოფილი რაიმე დაფინანსება არ შეიძლება გამოყენებულ იქნეს რუსეთის მიერ აფხაზეთისა და ცხინვალის რეგიონის/სამხრეთ ოსეთის ოკუპაციის მხარდასაჭერად.
ბიუჯეტის კანონი მოუწოდებს აშშ-ის ფინანსთა სამინისტროს, შესაბამისი ინსტრუქცია მისცეს საერთაშორისოსაფინანსო ინსტიტუტების აშშ-ის აღმასრულებელ დირექტორებს, რათა მათ უარყოფითი ხმა დააფიქსირონ ნებისმიერი იმ პროგრამის დაფინანსებასთან დაკავშირებით (სესხის, კრედიტისა და გარანტიის ჩათვლით), რომელიც არღვევს საქართველოს სუვერენიტეტსა და ტერიტორიულ მთლიანობას.
დოკუმენტი ასევე ადგენს, რომ კანონის ამოქმედებიდან არაუგვიანეს 90 დღისა, აშშ-ის სახელმწიფო მდივანი კონგრესის შესაბამის კომიტეტს წარუდგენს ანგარიშს რუსეთის ფედერაციის მიერ აფხაზეთისა და ცხინვალისრეგიონის/სამხრეთ ოსეთის ოკუპაციასთან დაკავშირებული ქმედებების შესახებ, ოკუპაციის სავარაუდო ხარჯების გათვლით.
დღეს, რასაკვირველია, ძნელია ყოველმხრივ გაანალიზებულ იქნეს აფხაზეთში დატრიალებული ტრაგედიის მიზეზები, მაგრამ ერთი რამ აქედანვე ცხადია: აფხაზური ნაციონალ-სეპარატისტული მოძრაობის ლიდერებმა ყველაფერი იღონეს, და მიაღწიეს კიდევაც იმას, რომ აფხაზს ქართველში დაენახა არა მოძმე და მოყვარე, არამედ მტერი, რომელიც, არც მეტი, არც ნაკლები, „ართმევს“ მას სამშობლოს და, საერთოდ, ყოველგვარ ისტორიულ პერსპექტივას „უკარგავს“. რასაკვირველია, ეს ერთბაშად არ მომხდარა. ეგ არის შედეგი იმ აღვირახსნილი ანტიქართული პროპაგანდისა, რომელსაც ასე გამიზნულად და თანმიმდევრულად ეწეოდნენ აფხაზი ნაციონალ-სეპარატისტები უკანასკნელი ათწლეულების განმავლობაში…
ჩვენმა საზოგადოებრიობამ კარგა ხანია იცის ი. ვორონოვის ანტიქართული პუბლიკაციების შესახებ. მისი აქტიურობა ამ მიმართულებით ჯერ კიდევ 70-იანი წლების მეორე ნახევარში დაიწყო, როდესაც მან აფხაზეთში არსებული ქრისტიანული ხუროთმოძღვრების ძეგლები სრულიად უსაფუძვლოდ ჩამოაცილა ქართულ სამყაროს. … მას მერე, რაც მეცნიერი ი. ვორონოვი პოლიტიკური „მოღვაწის“ მანტიითაც შეიმოსა, მისმა საქმიანობამ ამ მიმართულებით თვისობრივად ახალი სახე მიიღო და მთლიანად აფხაზური ნაციონალ-სეპარატისტული მოძრაობის პოლიტიკური კონიუნქტურის სამსახურში ჩადგა. ამის მკაფიო ნიმუში გახლავთ ი. ვორონოვის ე.წ. „ექსპრეს-ნარკვევი“: „აფხაზები – ვინ არიან ისინი?“…
Грузинский профессор: «Сегодня в Абхазии больше армянских школ, нежели абхазских» – АРМЯНСКИЕ СЕПАРАТИСТЫ ВЗЯЛИСЬ ЗА СТАРОЕ
Как мы передавали, армянская организация «Крунк», в конце 80-х годов стоявшая у истоков сепаратистского движения в Нагорном Карабахе, объявила о создании «армянской национально-культурной автономии» в самопровозглашенной Республике Абхазия.
Человек, который не в курсе процессов в регионе, с первого взгляда может сказать “Ну и что? Что тут плохого?”. Но, если речь идет об организации, которая заварила кашу в регионе, и эта каша не расхлебывается уже четверть века, приходится задуматься…
Могут ли армяне поднять вопрос автономии Абхазии как и в Карабахе 1988 году? Угрожает ли это Грузии?
Для анализа происходящего Admiral.Az обратился к грузинскому историку, профессору Сухумского госуниверситета Гураму Мархулия….
«Крунк» объявил о создании «армянской национально-культурной автономии в Абхазии»
Армянская общественная организация «Крунк» в Абхазии объявила о создании «армянской национально-культурной автономии». Об этом говорится в заявлении организации распространенном среди СМИ в Грузии.
Как отмечают авторы заявления, Абхазия одно из маленьких стран в мире, но многонациональное государство, «мы армяне являемся коренными жителями этой страны, с древнейших времен армянское население принимало активное участие в развитии абхазского государства».
«Армяне Абхазии боролись вместе с братским абхазским народом против Византийской империи, против арабского и турецкого владычества, вместе с абхазами мы расширили пределы абхазского государства до Сурамского хребта. В период Российсской империи и Советской власти наши права ущемлялись, армянскому населению не давали возможности культурного развития, запрещались армянские школы, не давали возможности духовного развития, тем самым не удавалось строительства армянской церкви», – отмечено в заявлении…
კახაბერ ფიფია – ,,აფხაზური სახელმწიფოებრიობა” _ მითი თუ ისტორიული რეალობა?
თანამედროვე პოლიტიკურ რეალობაში საქართველოს ერთ-ერთი ძირძველი კუთხის _ აფხაზეთის ისტორიის ცალკეული პრობლემების შესწავლა განსაკუთრებით აქტუალურია. აფხაზეთის ისტორიის კარდინალური საკითხების პირუთვნელ ისტორიულ ჭრილში წარმოჩენა ქართველ და აფხაზ ხალხებს დაეხმარება ხელახალ კულტურულ ინტეგრაციაში, რაც პოლიტიკური ერთიანობის ძირითადი საფუძველია. სწორედ ამიტომ, რუსეთის იმპერიალისტური ძალებისა და აფხაზი სეპარატისტულად განწყობილი წრეების მიერ ქართულ-აფხაზური კულტურულ-ისტორიული ერთიანობის წინააღმდეგ გეგმაზომიერი იდეოლოგიური ბრძოლის ერთ-ერთ მთავარ პლასტს სწორედ აფხაზეთისა და მთლიანად საქართველოს ისტორიის ცალკეული ფაქტების აშკარა გაყალბება წარმოადგენს. აფხაზური სეპარატისტული იდეოლოგიის ძირითად ამოცანას უკვე კარგა ხანია წარმოადგენს იმის დასაბუთება, რომ თითქოს აფხაზ ხალხს ისტორიულად არაფერი აკავშირებს ქართულ ეთნო-პოლიტიკურ სამყაროსთან. სეპარატისტთა მიზანი თავიდანვე ცხადი იყო _ აფხაზთა ,,ნაციონალური” ისტორიის შექმნით უნდა მომზადებულიყო გარკვეული იდეოლოგიური ბაზა ქართული სახელმწიფოებრივი სივრციდან აფხაზეთის სეცესიისა და ,,აფხაზეთის დამოუკიდებელი სახელმწიფოს” გამოცხადებისათვის…
ზურაბ პაპასქირი – ინტერფრონტის ლიდერის ახალი „გმირობანი“
ანუ იმის შესახებ თუ როგორ გააკრიტიკა იური ვორონოვმა პროფ. მარიამ ლორთქიფანიძის წიგნი „აფხაზები და აფხაზეთი“
აღნიშნული პოლემიკური წერილი დაიწერა 1991 წლის ივლის-აგვისტოში სოხუმში გამომავალ ქართული გაზეთის „აფხაზეთის ხმის“ მთავარი რედაქტორის, ბატონ თამაზ ჩოჩიას შეკვეთით და გამოქვეყნდა ამავე გაზეთის 1991 წ. 16-17 აგვისტოს ნომრებში. მოგვიანებით წერილი დაიბეჭდა წიგნში: ზურაბ პაპასქირი. აფხაზეთის საქართველოა. თბ., 1998, გვ. 56-80. ელექტრონული ვერსია იბეჭდება უცვლელად, მხოლოდ ზოგიერთი უმნიშვნელო (ტექნიკური ხასიათის) ჩასწორებით.
გამომცემლობა „განათლებამ“ გამოსცა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის წევრ-კორესპონდენტის, პროფესორ მარიამ ლორთქიფანიძის სამეცნიერო-პოპულარული ხასიათის ნარკვევი „აფხაზები და აფხაზეთი“ (თბ., 1990), რომელიც ახლახან გამოჩნდა წიგნის ბაზარზე. აღნიშნულმა პუბლიკაციამ, ბუნებრივია, იმთავითვე მიიქცია არა მარტო სპეციალისტ-ისტორიკოსთა (სრულიად საქართველოს გიორგი შარვაშიძის საზოგადოებამ ამ გაზაფხულზე მოაწყო წიგნის განხილვა), არამედ მკითხველთა ფართო წრის ყურადღება, მით უფრო, რომ ნაშრომი გამოვიდა ერთდროულად სამ – ქართულ, რუსულ და ინგლისურ ენაზე.
როგორც წინასიტყვაობაშია მითითებული, ნარკვევის მიზანს არ წარმოადგენს დღევანდელი აფხაზეთის ასსრ-სა და აფხაზთა ისტორიის სრულად გადმოცემა. ის უფრო კონკრეტული ამოცანით იფარგლება: წარმოაჩინოს ცნებების „აფხაზეთისა“ და „აფხაზების“ მნიშვნელობა სხვადასხვა ენოვან წერილობით წყაროებში უძველესი (ახ. წ. I-II სს.) დროიდან თითქმის XX საუკუნემდე…
ზურაბ პაპასქირი: ბედიის ტაძარი – ერთიანი ქართული სახელმწიფოებრიობის სიმბოლო
ერთიანი ქართული სახელმწიფოს ჩამოყალიბება მთელი საქართველოს მასშტაბით პირველად რეალურად მოხერხდა მხოლოდ XIს. დამდეგს, როდესაც „აფხაზთა“ მეფე ბაგრატ III ბაგრატიონმა თანმიმდევრულად დაუქვემდებარა ქუთაისის ტახტს ქართული მიწების უდიდესი ნაწილი: ბაგრატიონების „ქართველთა“ სამეფო (ბიზანტიის მიერ 1001წ. მიტაცებული დავით კურაპალატისეული იმიერ-ტაოს გამოკლებით) და კახეთ-ჰერეთი. ბუნებრივია, ახლადშექმნილ ქართულ სახელმწიფოს ესაჭიროებოდა მისი ძლიერებისა და სიდიადის გამომხატველი სიმბოლოები და სწორედ ასეთ სიმბოლოებად მოევლინა ქვეყანას ქართული ქრისტიანული ხუროთმოძღვრების ორი უბრწყინვალესი ძეგლი: ბაგრატის ტაძარი ქუთაისში – სახელმწიფოს დედაქალაქში და „საყდარი ბედიისა“ – თანამედროვე აფხაზეთის ტერიტორიაზე, ისტორიული ეგრისის ცენტრში.
მიზეზი იმისა, თუ რამ განაპირობა საერთო-სახელმწიფოებრივი მნიშვნელობის წმინდა სალოცავის, რომელიც შემდგომ ერთიანი ქართული სახელმწიფოს ფუძემდებლის საძვალედ იქცა, მაინცდამაინც ბედიაში აშენება, ერთი შეხედვით, თითქოს მარტივია – ძველი ქართული საისტორიო ტრადიციის მიხედვით სწორედ ბედია ითვლებოდა ისტორიული ეგრისის პოლიტიკურ ცენტრ-სიმბოლოდ. აი, რას წერს ამის შესახებ ქართველი მემატიანე: „ხოლო ეგროსს მისცა ქუეყანა ზღვისყურისა, და უჩინა საზღვარი: აღმოსავლით მთა მცირე, რომელსაც აწ ჰქვიან ლიხი; დასავლით ზღუა; ჩრდილოთ მდინარე მცირისა ხაზარეთისა, სადა წარსწუთების წუერი კავკასისა. ხოლო ამან ეგროს აღაშენა ქალაქი და უწოდა სახელი თჳისი ეგრისი. აწ მას ადგილსა ჰქჳან ბედი“…
ბედიის ტაძარში განხორციელებული თვითნებური სამუშაოების შედეგად
ბაგრატ მესამის ფრესკა ჩამოიშალა
რუსთავი 2-ის სიუჟეტი. 23.01.2012
ოკუპირებულ აფხაზეთში, ბედიის ტაძარში დაზიანდა ბაგრატ მესამის ფრესკა, რომელიც შესაძლოა მოხდა რუსული კომპანიების მიერ არასწორად განხორციელებული რესტავრაციის შედეგად. საოკუპაციო რეჟიმი ცდილობს ქართული კვალის წაშლას.
ანალოგიურ მდგომარეობაშია ილორის წმინდა გიორგის ეკლესიაც. ქართული მხარე ითხოვს იუნესკოს დამკვირვებლების შეშვებას, რათა გაირკვეს რა მდგომარეობაშია ძეგლი. აფხაზეთის მხარე დათანხმდა იუნესკოს ექსპერტების შესვლას ქართველი სპეციალისტების გარეშე.
ამასთან, ოკუპირებულ ტერიტორიაზე ადგილი აქვს შავ არქელოგიას. ხდება უკანონო გათხრები. ნაპოვნი უნიკალური ნივთები გააქვთ საზღვარგარეთ, მათ შორის რუსეთში.
ალექსანდრე პოტიომკინი
ასლან მასხადოვი აფხაზეთისა და სამაჩაბლოს შესახებ
Армяне обманом заставили абхазов и черкесов «самоуничтожаться» и «подарить» им свои земли
![h_53261968-e1486027747941[1]](https://iberiana.files.wordpress.com/2019/05/h_53261968-e14860277479411.jpg?w=293&h=181)
Как мы передавали, армянская организация «Крунк», в конце 80-х годов стоявшая у истоков сепаратистского движения в Нагорном Карабахе, объявила о создании «армянской национально-культурной автономии» в самопровозглашенной Республике Абхазия.
«Крунк» объявил о создании «армянской национально-культурной автономии в Абхазии»
![3579Lortqifanidze%20Marika-009[1]](https://iberiana2.files.wordpress.com/2015/10/3579lortqifanidze20marika-0091.jpg)
ზურაბ პაპასქირი: ბედიის ტაძარი – ერთიანი ქართული სახელმწიფოებრიობის სიმბოლო
Iberiana - იბერია გუშინ, დღეს, ხვალ 